Προθέσεις υποψηφιοτήτων διαδίδονται με ταχύτητα αστραπής – ή έστω ασύρματου ευρυζωνικού δικτύου, οι οποίες όλο και πληθαίνουν όσο ο χρόνος προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές μειώνεται…
Ανάμεσα σ’ αυτές και κάποιων που δεν “έχουν μετρήσει τον ίσκιο τους το μεσημέρι αλλά πολύ… πρωί”.
Το αξιοσημείωτο σε αυτές τις υποψηφιότητες, είναι ότι εμπλεκόμενοι εδώ και χρόνια με την αυτοδιοίκηση, γνωστοί για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, κατέρχονται – αυτή τη φορά – στον πολιτικό στίβο με τη σημαία της ανεξάρτητης, ακομμάτιστης υποψηφιότητας…
Είτε γιατί τώρα διαφωνούν με τις παρατάξεις που τους ανέδειξαν, είτε γιατί αφουγκραζόμενοι την απογοήτευση της κοινωνίας από την πολιτική και τα κόμματα θεωρούν πως έτσι έχουν καλύτερη τύχη να… περπατήσει η υποψηφιότητά τους…
Αν στην πορεία βέβαια προκύψει και καμιά “στήριξη”… ακόμα καλύτερα!
Οι περισσότερες όμως απ’ αυτές τις ανεξάρτητες υποψηφιότητες, λίγο πριν τις εκλογές, πριν ο τοπικός κομματάρχης λαλήσει τρις, θα… συμμαζευτούν στον επίσημο κομματικό συνδυασμό για το καλό του τόπου, της κοινωνίας και – φυσικά – της παράταξης… Ίσως και με ένα μικρό αντάλλαγμα… μια θέση “αντι-” ή προέδρου…
Κι έτσι, εξακολουθεί να ισχύει η λαϊκή ρήση: Εδώ τα κακαρίσματα μα στη Συγγρού και στη Χαριλάου Τρικούπη λαλούν οι κότες…
