Τα τεράστια προβλήματα που διέπουν την ελληνική κρατική μηχανή ανέδειξε η τετραήμερη επιχείρηση αναζήτησης του αγνοούμενου ορειβάτη στο όρος Τύμφη. Προβλήματα και παθογένειες που αποδεικνύουν ότι το κράτος ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στους πολίτες του εν ώρα ανάγκης. Ανικανότητα, αδυναμία, ατολμία ή απλά περιχαράκωση πίσω από ένα αρτηριοσκληρωτικό γραφειοκρατικό σύστημα….
Η ώρα του απολογισμού δεν μπορεί παρά να είναι πολύ πικρή για την επίσημη πολιτεία. Κι αυτό γιατί ότι δεν μπόρεσε να κάνει ένα κράτος που διαθέτει τα μέσα και το ανθρώπινο δυναμικό επί τέσσερις ημέρες το έπραξαν οι ιδιώτες μέσα σε λίγες ώρες.
Η πολεμική αεροπορία για να κινήσει το ελικόπτερο super puma, ένα από τα πιο σύγχρονα μέσα που διαθέτει η χώρα, απαιτούσε σε καθημερινή βάση, έγγραφο αίτημα από τις αρχές των Ιωαννίνων με ρητή δέσμευση καταβολής του κόστους. Το κόστος υπολογίζεται με τις ώρες πτήσεις και για τις τέσσερις ημέρες που πέταξε εκτιμάται ότι θα ανέλθει στις εκατό χιλιάδες ευρώ. Στην προκειμένη περίπτωση το ελληνικό κράτος θα πληρώσει τον ελληνικό στρατό!!! Έτσι θα μάθουμε πόσο αποτιμάται η ανθρώπινη ζωή για μία πολιτεία που βουλιάζει στην παθογένεια και τη γραφειοκρατία….
Μεγάλο ερώτημα αποτελεί ο ρόλος της ΕΜΑΚ. Κανείς δεν θέλει να αμφισβητήσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες και ικανότητες των ανδρών της επίλεκτης ομάδας. Όμως εύλογα προκύπτει το ερώτημα σε τι αποσκοπούσε η παρουσία δύναμης από τα Γιάννινα, τη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη επί τέσσερις ημέρες στο Καταφύγιο του Παπίγκου. Η ΕΜΑΚ δεν επιχείρησε ουσιαστικά σε καμία φάση της τετραήμερης αναζήτησης. Μόνο την Πέμπτη έξι άνδρες επιβιβάστηκαν στο super puma και μετείχαν στην αναζήτηση. Το επιχείρημα ότι η μορφολογία του εδάφους, οι συνθήκες –χιόνι- δεν επέτρεπαν την ανάπτυξη της ΕΜΑΚ δυσκολεύεται πραγματικά να το κατανοήσει ο πολίτης από την στιγμή που πρόκειται για την πιο ικανή ομάδα δράσης. Κι αν η ΕΜΑΚ δεν είναι εκπαιδευμένη να λειτουργεί κάτω από τέτοιες συνθήκες –η Τύμφη δεν είναι το μοναδικό βουνό της Ελλάδας- γιατί δεν έχει φροντίσουν αυτοί που έχουν την ευθύνη, επί σειρά ετών, να εκπαιδεύσουν μία ολιγομελή ομάδα, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να επέμβει σε όποιο σημείο της χώρας χρειαστεί;
Θέμα ανακύπτει και με τους διασώστες. Ο εθελοντισμός υπό το μανδύα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, τίθεται αυτόματα υπό αμφισβήτηση. Τις ημέρες αυτές έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για την παρουσία τους στο Πάπιγκο. Ας τα ελέγξει η πολιτεία κι ας αποφασίσει σε ποια βάση θέλει την οργάνωση των εθελοντικών ομάδων και ποιο ρόλο μπορεί να τους αναθέσει. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν ούτε την Πολιτική Προστασία ούτε την Πυροσβεστική.
Πέρα από όλους αυτούς, στην επιχείρηση μετείχε εθελοντικά ο επιχειρηματίας, δημοτικός σύμβουλος Ιωαννίνων Βασίλης Χήτος πετώντας με το ιδιωτικό του ελικόπτερο και από το μεσημέρι της Πέμπτης μία τετραμελή, επίλεκτη ομάδα Ελβετών αλπινιστών.
Ιδιώτες.
Και η συνεργασία αυτών, μέσα σε δύο ώρες έβαλε τέλος στο τετραήμερο θρίλερ. Το βέβαιο είναι ότι το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε συμπτωματικό. Η πολιτεία πρέπει να το δει σήμερα κιόλας. Οφείλει να αναθεωρήσει πολλά κι άμεσα. Αν δεν το κάνει απλά για μία ακόμη φορά θα έχει αποδείξει την ανικανότητα, την αδυναμία και την ατολμία της. Ή την αδιαφορία της για τη ζωή των πολιτών.
