Συνεχή παράπονα και πολλές διαμαρτυρίες από τους κατοίκους της περιοχής προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται όταν φτάνουν στα ταμεία της ΔΕΥΑΙ, αλλά και το χειρότερο, όταν δεν καταφέρνουν να φτάσουν.
Όσα διαδραματίστηκαν μπροστά στην κλειστή πόρτα της ΔΕΥΑΙ περιγράφει με επιστολή του ο Σπύρος Νίκας.
Αναλυτικά αναφέρει:
Έφτασα στο κτίριο ακριβώς 13:28, μάλιστα μαζί με μια κυρία που είχε και τον γιο της πάνω σε ποδήλατο κι ένα νεαρό ζευγάρι, μπήκαμε όλοι ταυτόχρονα. Προς έκπληξή μας, η πόρτα που μπαίνεις στα ταμεία ήταν ήδη κλειδωμένη και στα χτυπήματά μας δεν ανταποκρίθηκε κανείς από μέσα.
Κοιτάξαμε την ταμπέλα με το ωράριο που είναι αναρτημένη και γράφει για όλες τις μέρες 07:30 έως 13:30, πλην Παρασκευής έως 13:00. Λες κι είμασταν συνεννοημένοι κοιτάξαμε και τα ρολόγια μας, τα οποία εκείνη πλεόν τη στιγμή (κι αφού είχε περάσει λίγη ώρα που είμασταν εκεί) έδειχναν και των τριών μας 13:30 (ημέρα Τετάρτη, 29/6/2016).
Δεν χρειάζεται να αναφέρω πως δεν άνοιξαν καν την πόρτα για να μας πουν “φύγετε, έχετε έρθει αργά”, μαζεύτηκε κι άλλος κόσμος και χτυπήσαν κι αυτοί την πόρτα αλλά απάντηση δεν έλαβαν. Μετά από 10 λεπτά άνοιξε η πόρτα βιαστικά ώστε να βγει από μέσα ο τελευταίος πελάτης που είχε προλάβει να μπει πριν από μας και που προφανώς τον κρατούσαν μέσα φοβούμενοι μην μπούμε με το ζόρι την ώρα που θα άνοιγαν…Η ταχύτητά των υπαλλήλων αποδείχτηκε μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της ηλικιωμένης κυρίας που είχε σταθεί ακριβώς μπροστά στην πόρτα, με συνέπεια να της κλείσουν την πόρτα κυριολεκτικά στα μούτρα, ευτυχώς που δεν τραυματίστηκε κιόλας.
Μετά από όλα αυτά, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα και διαπιστώσεις:
1. Αν θεωρήσουμε ότι τα ρολόγια και των τριών που φτάσαμε συγχρόνως πηγαίνουν λάθος, άρα εσφαλμένα νομίζαμε ότι είχαμε πάει εγκαίρως, προφανώς αν πάω αύριο το πρωί ή οποιοδήποτε πρωί στις 07:28 (με το δικό μου ρολόϊ) θα είναι υποχρεωμένοι να είναι ήδη ανοικτοί και να δέχονται κόσμο, άρα να εξυπηρετήσουν όποιον πελάτη ο οποίος σύμφωνα με το δικό τους ρολόΪ έχει πάει εγκαίρως ακριβώς στο άνοιγμα.
2.
3. Αν υποθέσουμε ότι τα ρολόγια τριών διαφορετικών, αγνώστων μεταξύ τους ανθρώπων, πηγαίνουν σωστά δείχνοντάς την ίδια ακριβώς ώρα, με ποιο δικαίωμα απαγορεύουν την πρόσβαση των δημοτών που ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΑ προσήλθαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους?
4. Αν ισχύει το (2) και συνοδευτεί κι από το “έλα μωρέ, πως κάνεις έτσι, για ένα-δυο λεπτά”, σε αυτήν την περίπτωση, αφού τα δυο λεπτά δεν είναι τόσο σημαντικά, γιατί δεν κλείνουν το ταμείο 13:32 και να τους πω εγώ “μην κάνετε έτσι, καθίστε και δυο λεπτά παραπάνω, δεν έγινε και τίποτα”.
5. Ακόμη και για την ηλικιωμένη κυρία που ήρθε μετά τις 13:30 και της έκλεισαν την πόρτα κατάμουτρα, έχουν τέτοιο δικαίωμα μόνο και μόνο επειδή άργησε, ή με αυτόν τον τρόπο δίνουν και σε εμάς το δικαίωμα να φωνάζουμε, να χτυπάμε πόρτες, γραφεία κτλ όταν για κάποιο λόγο θεωρούμε ότι αργούν να μας εξυπηρετήσουν, ή δεν είναι στη θέση τους ακριβώς σύμφωνα με το ωράριό τους?
6. Μήπως το γεγονός ότι δεν βγήκε κάποιος να ενημερώσει το πλήθος που είχαμε συγκεντρωθεί, δείχνει -εκτός από αγένεια- και ενοχή για το πρόωρο της απαγόρευσης που οι ίδιοι αποφάσισαν?
6. Σε ποιον αρμόδιο πρέπει να απευθυνθεί κανείς, ώστε να γνωστοποιηθούν τέτοια γεγονότα, ασήμαντα εκ πρώτης όψεως, αλλά ενδεικτικά του χαρακτήρα και της νοοτροπίας μερικών?
Ευχαριστώ
Σπύρος Αθ. Νίκας
{jathumbnail off}
