Μπορεί να πέρασαν τρία Κοινοτικά Πακέτα Στήριξης και να οδεύουμε προς το τέλος της τέταρτης Προγραμματικής Περιόδου, μπορεί να διατέθηκαν τεράστια κονδύλια στην Ήπειρο, όμως ακόμη δεν έχουν λυθεί βασικά προβλήματα υποδομών.
Προβλήματα όπως το οδικό δίκτυο, η αποχέτευση και η ύδρευση.
Έτσι εν έτει 2013 υπάρχουν ακόμη οικισμοί όπου το νερό φτάνει με αμιαντοσωλήνες. Και με όλους τους κινδύνους που ενέχουν για τη δημόσια υγεία.
Άλλωστε εδώ και χρόνια οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει για την επικινδυνότητα του αμιάντου και για την ανάγκη αντικατάστασης αυτών των δικτύων.
Όμως παρόλα αυτά το πρόβλημα παραμένει υπαρκτό.
Ενδεικτικό λοιπόν είναι ότι μόλις τώρα η Περιφέρεια Ηπείρου ενέκρινε, μέσω του ΕΣΠΑ την αντικατάσταση σωλήνων αμιάντου κεντρικού αγωγού δικτύου ύδρευσης πεδινών και ημιορεινών δήμων της Άρτας.
Το έργο έχει προϋπολογισμό πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ και προβλέπει την αντικατάσταση δικτύου σε μήκος επτά περίπου χιλιομέτρων.
Μεταξύ των άλλων θα γίνει αντικατάσταση στον οικισμό Κωστακιών μέχρι τον οικισμό Πλησίων, από την διακλάδωση του οικισμού Γαβριάς μέχρι τη διασταύρωση Ανέζας και από τον οικισμό Παχυκαλάμου μέχρι τον υδατόπυργο Νεοχωρίου.
Είναι βέβαιο ότι με το έργο αυτό δεν λύνεται το σύνολο των συγκεκριμένων προβλημάτων. Είναι επίσης βέβαιο ότι κι άλλοι οικισμοί εξακολουθούν να υδρεύονται από αμιαντοσωλήνες.
Άλλωστε χρησιμοποιούνταν κατά κόρον σε όλα τα έργα που εκτελούνταν προηγούμενες δεκαετίες καθώς θεωρούνταν εξαιρετικά ανθεκτικό υλικό.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα στις περισσότερες περιοχές άρχισε η αντικατάστασή τους… Φαίνεται όμως ότι στην Ήπειρο έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας.