Από την Τρίτη 28 Ιανουαρίου μέχρι τις 4 Φεβρουαρίου o Γιώργος Βράνος θα παρουσιάσει τα έργα του στον χώρο του Πνευματικού Κέντρου Ιωαννίνων.
Η έκθεση ζωγραφικής φέρει τον τίτλο “Horizon Qouttes”.
Η Ελευθερία Δελαζάνου, ιστορικός τέχνης- υποψήφια διδάκτορας της Α.Σ.Κ.Τ. γράφει για τα έργα, την έκθεση και τον καλλιτέχνη.
Η ανάγκη του ανθρώπου να οδηγηθεί σε μια εσωτερική απελευθέρωση αλλά, ταυτόχρονα, και σε μια αναζήτηση των προσωπικών του ορίων και δυνατοτήτων, είναι αυτή που θρέφει και αναπτύσσει τη δημιουργικότητα. Μια δημιουργικότητα νοούμενη ως κατάθεση προσωπικών συναισθημάτων και απόψεων αλλά και ως αναμέτρηση δυνάμεων τόσο με τον ίδιο μας τον εαυτό όσο και με τους άλλους.
Αυτή η εσωτερική ανάγκη οδήγησε το Γιώργο Βράνο στο να εισέλθει σταδιακά σε μια δημιουργική τροχιά, απαντώντας με τον τρόπο αυτό κατά βάση στον ίδιο του τον εαυτό και στις προσωπικές του καλλιτεχνικές αναζητήσεις και δευτερευόντως σε οποιονδήποτε άλλον θα αποτολμούσε μια κάποια προσέγγιση και ενδοσκόπηση στο καλλιτεχνικό του έργο.
Ο ίδιος φανερώνεται αρκετά σίγουρος για τις πλαστικές και χρωματικές του επιλογές και «ιδιαίτερα» τολμηρός με τις λέξεις που χρησιμοποιεί για να ορίσει τη καλλιτεχνική του υπόσταση. Συνδυασμός «εκρηκτικός» που ακροβατεί πάνω σε ένα λεπτό νήμα…
Η οποιαδήποτε παρέκκλιση, μπορεί απλά να αποβεί μοιραία! Παρ’ όλα αυτά, τολμά να αναμετρηθεί με μια τέχνη αρκετά ιδιόμορφη και ιδιόρρυθμη, όπως άλλωστε μπορεί να χαρακτηριστεί η λεγόμενη «άμορφη» τέχνη, καταφέρνοντας-σε μεγάλο βαθμό-να χαλιναγωγήσει και να ισορροπήσει το συναίσθημα και τη λογική προς όφελος ενός ιδιαίτερου εικαστικού αποτελέσματος.
Με άμεσες αναφορές σε εικαστικές δημιουργίες των George Mathieu και Sam Francis-όπου το χειρονομιακό στοιχείο μεταβάλει τις επιφάνειές τους σε χρωματικές ελεγείες-έτσι και o Γιώργος Βράνος οπτικοποιεί με το δικό του προσωπικό τρόπο το άμορφο, το αφηρημένο, το ανύπαρκτο, μεταβάλλοντάς το σε υπαρκτό, χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις δικαιώνονται οι προσπάθειές του, με τις χρωματικές του σταγόνες να δυναμιτίζουν το τελικό αποτέλεσμα προσδίδοντας ένταση αλλά και ποιητική διάθεση στα έργα του. Ταυτόχρονα, η χρωματική οριοθέτηση του εικαστικού χώρου τον οδηγεί-ηθελημένα ή μη-σε μια αναγεννησιακού τύπου προσέγγιση της επιφάνειας του τελάρου και σε μια περισσότερο σκηνογραφική αποτύπωση και αποτίμηση του κεντρικού θέματός του.
Πιο απλά, σε με μεταμοντέρνα αντίληψη της μορφής στο σύνολό της παρά σε στη μοντερνιστική συλλογιστική της αλληλεξάρτησης χώρου και μορφής. Μια επιλογή που δεν μειώνει αλλά προσδίδει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και προσωπικό ύφος στα έργα του.
Οι horizon gouttes(=σταγόνες ορίζοντα) του Γιώργου Βράνου λειτουργούν ως καταγραφές μιας άναρχης ψυχοσύνθεσης που προσπαθεί να ισορροπήσει μέσα σε ένα οριοθετημένο περιβάλλον.
Άλλοτε αμήχανα, άλλοτε ξεκάθαρα και σίγουρα, πάντα όμως με αμέριστο πάθος και ένταση για το άγνωστο της καλλιτεχνικής πράξης, ο Βράνος αποτολμά αυτή την «εσωτερική», θα μπορούσαμε να πούμε, έκθεση, όχι τόσο απέναντι στο κοινό του όσο απέναντι στο αδηφάγο βλέμμα της ίδιας του της ψυχής.
