Είναι το λιγότερο παράλογο το καθεστώς που ισχύει τους τελευταίους μήνες κι αποτυπώνει στο μέγιστο βαθμό το κατάντημα του Ελληνικού κράτους. Για να κινηθεί λοιπόν το ελικόπτερο του ελληνικού στρατού έπρεπε να υπάρχει έγγραφο για την κάλυψη των εξόδων, ποσό τριάντα χιλιάδων ευρώ από τον φορέα που θα το καταβάλει.
Ο ελληνικός στρατός λοιπόν, εν καιρώ ειρήνης, απαιτεί χρήματα για να σώσει Έλληνες πολίτες….
Το κράτος βέβαια που προχώρησε σε τέτοια νομοθετήματα γνωρίζει πολύ καλά πως ένας φορέας της Αυτοδιοίκησης, Δήμος ή Περιφέρεια, δεν μπορεί να αναλάβει ανάλογη δέσμευση, καθώς υπόκειται σε διαδικασία εξόχως γραφειοκρατική. Για παράδειγμα, η Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας Ηπείρου ζήτησε σήμερα την συνδρομή του στρατιωτικού ελικοπτέρου για τον εντοπισμό του νεαρού ορειβάτη στο Πάπιγκο. Απαιτήθηκε το ποσό των τριάντα χιλιάδων ευρώ για να πετάξει το ελικόπτερο.
Δεν είναι και λίγο…
Για την ανάληψη τέτοιας δέσμευσης χρειάζεται απόφαση κι έγκριση από την Οικονομική Επιτροπή. Κι έπεται συνέχεια…
Σήμερα όλα αυτά έγιναν. Αλλά μήπως είναι παράλογα για ένα σύγχρονο κράτος;
