Η προσφυγή των Τσάμηδων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, τουλάχιστον για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην γειτονική χώρα αλλά και τις ισχυρές γέφυρες που χτίζονται τα τελευταία χρόνια μεταξύ Αλβανίας και Τουρκίας.
Ο εναγκαλισμός της κυβέρνησης των Τιράνων με τις ακραίες εθνικιστικές οργανώσεις, είχε έρθει στο προσκήνιο με την διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας, όταν δίπλα στα σύνορα της Θεσπρωτίας δημιουργήθηκε ένας δήμος, δυσανάλογα μικρός, σε σχέση με τους υπόλοιπους…
Είναι ο Δήμος Κονίσπολης.
Η συνέχεια ήρθε τον Μάιο του 2015, όταν το ακραίο κόμμα των Τσάμηδων εισήλθε επίσημα στον Κυβερνητικό συνασπισμό του Ράμα, με αποτέλεσμα να διαλυθεί η συνεργασία με το κόμμα της ελληνικής μειονότητας.
Η κίνηση αυτή έγινε λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη Ερντογάν στα Τίρανα και χωρίς εμφανώς να υφίσταται κανένας λόγος ή να διακυβεύεται η κυβερνητική σταθερότητα.
Στις δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν, τον Ιούνιο του 2015, στο Δήμο Κονίσπολης, οι ακραίες τσάμικες οργανώσεις και οι σοσιαλιστικές δυνάμεις, συνεργάστηκαν πλήρως και σχεδόν επίσημα, με αποτέλεσμα την επικράτηση του υποψηφίου με το κόμμα των Τσάμηδων.
Πριν από δύο σχεδόν μήνες, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στην Ελλάδα, η αδελφοποίηση της Κονίσπολης με την πόλη Seferihisar, κοντά στη Σμύρνη, ο δήμαρχος της οποίας κατάγεται από το Κόσσοβο. Μάλιστα ισχυρίζονται ότι κι εκεί ζουν Τσάμηδες που εκδιώχθηκαν!!!
Και κει Τούρκοι κι Αλβανοί, απαθανατίζονται, με το σύμβολο του αετού, που παραπέμπει στην Μεγάλη Αλβανία.
Αυτή είναι μία μόνο πτυχή της υπόθεσης, η οποία παράλληλα στήνεται, από εθνικιστικές οργανώσεις ανά τον κόσμο, με την ανοχή (μόνο;) της Αλβανικής κυβέρνησης, η οποία ανά διαστήματα δεν ξεχνά να εγείρει επισήμως ζήτημα τσάμηδων.
{jathumbnail off}