Επικεντρωμένο στην πανδημία είναι το Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ και στην ελπίδα που μπορεί να έρθει μέσα από το εμβόλιο.
Όπως τονίζει το 2020 πιστωθήκαμε μία οδυνηρή εμπειρία που μας δίδαξε πως οι συλλογικές απειλές μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με συσπείρωση όλων.
Αναλυτικά στο μήνυμά του αναφέρει:
Το 2020 έφυγε. Έφυγε ένας δύσκολος χρόνος για όλον τον κόσμο. Έφυγε και μας άφησε μια πρωτόγνωρη εμπειρία: Η ως τώρα αίσθηση της παντοδυναμίας ως άτομα, κράτη, έθνη και οικουμένη κατέρρευσε. Η προσδοκία μιας διαρκώς επιδοτούμενης ευτυχίας γύρισε ανάποδα. Η πικρή γεύση της απώλειας συνανθρώπων μας και ο τρόμος πλημμύρισαν το παρόν μας. Και διείσδυσαν – και διεισδύουν – και στο μέλλον μας. Χρεωθήκαμε μια επώδυνη και εφιαλτική μνήμη. Και μαζί με μια καχεκτική ελπίδα. Πιστωθήκαμε όμως μια χρήσιμη, αλλά οδυνηρή εμπειρία: τη συλλογική τρωτότητά μας. Για την οποία το μόνο φάρμακο είναι και πάλι η συλλογική αντιμετώπιση. Ήτοι η κοινωνική ευθύνη.
Το 2021 έρχεται. Εύχομαι ολόψυχα τις πιο θερμές ευχές μου σε όλες και σε όλους για ένα καλύτερο χρόνο.
Ιδιαίτερα, όμως φέτος ας μην αρκεστούμε στις ευχές μόνο. Το 2021 έρχεται επιφορτισμένο με ένα εξίσου δυσβάσταχτο χρέος. Να θυμόμαστε. Να μη λησμονήσουμε τον εφιάλτη που καραδοκεί πάντα. Και να μη λησμονούμε την επώδυνη εμπειρία που ως υποθήκη μας άφησε ο χρόνος που έφυγε, πως οι συλλογικές απειλές μόνο με τη συσπείρωση όλων μπορούν να αντιμετωπιστούν. Ο καταστροφικός ιός, εκτός από τον τρόμο, μας δίνει και την ευκαιρία να επαναστοχαστούμε στη διαμόρφωση ενός επόμενου κόσμου, όπου η αλληλεγγύη μας θα επεκτείνεται και στον κάθε άλλο. Με έμφαση στον πλέον ανίσχυρο. Όπου η ατομική δράση θα αναγνώριζε τα πρωτεία της συλλογικής δράσης και όπου το ατομικό καλό θα άφηνε χώρο προβαδίσματος και στο κοινό καλό.
Εύχομαι το 2021 να αναδειχτεί ανάχωμα του άγχους που περνάμε. ΄Ηδη στη σχεδόν αξημέρωτη νύχτα του 2020 εξαιτίας του κορωνοϊού αρχίζει να ροδίζει απόμακρα η ελπίδα του 2021 εξαιτίας του εμβολίου. Μόνο που αυτή τη φορά η ελπίδα έρχεται πράγματι και πάλι χωριστά στον καθένα.
Είναι όμως ταυτόχρονα μεστή ανθρωπιστικών δεσμεύσεων:
Δεν ξεκινάει πρώτα από τη σωτηρία των εχόντων και κατεχόντων. Ιεραρχεί τις ανάγκες και αρχίζει από εκείνους που κινδυνεύουν περισσότερο. Δεν εγγυάται καμιά ατομική σωτηρία αν παράλληλα δεν διασφαλιστεί και η σωτηρία όλων των άλλων ανεξαρτήτου θρησκεύματος και εθνικότητας. Και ανοίγει μια πλατιά λεωφόρο της δημοκρατίας, σε πλανητικό επίπεδο, όπου χωρούν όλοι. Με την εντολή ότι σε τούτον τον ενιαιοποιημένο κόσμο μόνο αν συστρατευτούμε όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, μόνον τότε μπορούμε να σωθούμε και να τον σώσουμε. Και θα τον αλλάξουμε αφού και εμείς αλλάξουμε. Αυτό είναι το περιεχόμενο μιας πραγματικής ελπίδας. Να ενσαρκώσουμε τον πανανθρώπινο λόγο των ημερών σε πράξη. Και να πειστούμε, αλλά και να πείσουμε, ότι στη διευρυμένη αυτή σχεδόν πλανητική συνύπαρξη η ατομική σωτηρία, όπως και η ατομική ελευθερία, μπορεί να αποκτηθεί μόνον με το τίμημα της σωτηρίας και της ελευθερίας όλων των άλλων.
Μόνο έτσι η ελπίδα για ένα καλύτερο 2021 αποκτά σάρκα και οστά.
Χρόνια πολλά και ευτυχέστερο το 2021
