Η επιλογή των κυβερνήσεων από το 2010 και μέχρι τώρα, να προχωρήσουν τους δύο μεγάλους οδικούς άξονες της χώρας –Ιόνια και Ε65- χωρίς τα άκρα τους, στοιχίζει ακριβά και ουσιαστικά αφήνει ημιτελή τα δύο έργα, αν δεν βρεθεί λύση.
Στην περίπτωση της Ιόνιας η επέκταση μέχρι την Κακαβιά, έχει παραπεμφθεί στις καλένδες.
Στην περίπτωση του Ε65, το νότιο τμήμα θα απορροφήσει ένα μεγάλο ποσό από το ΕΣΠΑ και το βόρειο είναι άγνωστο πως και από πού θα χρηματοδοτηθεί.
Στην Ήπειρο η συζήτηση μπορεί να επικεντρώνεται στη σύνδεση του άξονα Κεντρικής Ελλάδας με την Εγνατία Οδό, το οποίο αναμφίβολα είναι ένα σημαντικό θέμα.
Το πιο κρίσιμο όμως είναι η εξασφάλιση της χρηματοδότησης… Αν δεν βρεθούν πόροι τότε θα μιλούμε για έναν δρόμο που έμεινε στη μακέτα και μάλλον οι αντιπαραθέσεις θα είναι για την ιστορία.
Η χάραξη που προκρίνεται τελικά από το Υπουργείο Υποδομών, για το τμήμα του δρόμου από την Καλαμπάκα μέχρι το Κηπουριό είναι συνολικού μήκους 33,3 χιλιομέτρων. Ο βασικός λόγος που επιλέχθηκε, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ΜΠΕ, είναι επειδή διέρχεται εκτός του βιοτόπου της αρκούδας.
Το κόστος υπολογίζεται στα 315 εκατομμύρια ευρώ και απομένει να φανεί αν η λύση αυτή είναι και η πιο συμφέρουσα οικονομικά. Άλλωστε αυτό ήταν ένα από τα κριτήρια που θα αποφάσιζε το Υποδομών.
Που επικεντρώνονται οι ελπίδες για χρηματοδότηση;
Όπως αναφέρεται στην μελέτη, σε έναν συνδυασμό τραπεζικών δανείων, εσόδων από διόδια, ιδιωτικών επενδύσεων των μετόχων της Κεντρικής Οδού και της χρηματοοικονομικής συμβολής του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Ο Υπουργός Υποδομών βέβαια έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα…
{jathumbnail off}
