«Δεν υπάρχει περιθώριο συνεργασίας» επισημαίνει σε αποκλειστική συνέντευξης που παραχώρησε στην «Γνώμη της Άρτας» ο πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φώτης Κουβέλης, απαντώντας σε όσους επιμένουν να διαρρέουν φήμες και πληροφορίες για τις μελλοντικές συνεργασίες της ΔΗΜΑΡ.
Στην συνέντευξή του ο Φώτης Κουβέλης, δίνει μια ακόμη απάντηση στις κυβερνητικές απόψεις περί σοσιαλισμού και επισημαίνει: «Αυτές τις μέρες ακούμε από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, που συνέβαλαν καταλυτικά στη διαμόρφωση της σημερινής αδιέξοδης κατάστασης, που διέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικού κράτους να μιλούν και πάλι για την επικαιρότητα του σοσιαλισμού».
«Η Αριστερά οφείλει να διεκδικεί την πολιτική παρουσία της ως “κυβερνώσα Αριστερά” προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι “κυβερνήσεις συνεργασίας” προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες, πολιτικές συγκλίσεις και συμπτώσεις», επισημαίνει απαντώντας σε άλλη ερώτηση της «Γ».
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συνέντευξη που παραχώρησε ο Φώτης Κουβέλης στην «Γ» δημοσιεύεται ολόκληρη παρακάτω:
ΕΡ: Πώς αντιμετωπίζετε τις «επιθέσεις φιλίας» που δέχεστε το τελευταίο διάστημα από το ΠΑΣΟΚ και που τις αποδίδετε;
ΑΠ: Πυκνώνουν, πράγματι, οι δημόσιες τοποθετήσεις από διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που μας καλούν να δηλώσουμε, αν θα συνεργαστούμε μαζί τους. Απαντώ ευθέως. Με αυτήν την πολιτική που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν και μετά τις εκλογές , δεν υπάρχει περιθώριο συνεργασίας. Είναι φανερό ότι ενώ προσπαθούν να ασκήσουν επικοινωνιακή πίεση στη ΔΗΜΑΡ πρακτικά προετοιμάζουν πυρετωδώς το έδαφος για συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Αριστερό άλλοθι σε μια τέτοια εξέλιξη, εμείς δεν θα δώσουμε. Δεν θα εμπλακούμε σε τέτοιου τύπου προεκλογικά σενάρια και εικασίες. Καταλύτης για λύση σε μια προοδευτική κατεύθυνση είναι η ήττα και αποδυνάμωση του δικομματισμού με παράλληλη ενίσχυση της ΔΗΜΑΡ.
ΕΡ: Πάντως ακούσαμε τον κ. Βενιζέλο να μιλάει για την επικαιρότητα του σοσιαλισμού και να σας εγκαλεί για λαϊκισμό..
ΑΠ. Αυτές τις μέρες ακούμε από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, που συνέβαλαν καταλυτικά στη διαμόρφωση της σημερινής αδιέξοδης κατάστασης, που διέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικού κράτους να μιλούν και πάλι για την επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Από το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, περάσαμε τώρα στο διακηρυγμένο στόχο για την επαναθεμελίωση του σοσιαλισμού.
Οι ένοχοι μας κουνούν το δάκτυλο και μας εγκαλούν, λέει, για υπεκφυγή και μάλιστα συμπαθητική υπεκφυγή. Kαι τους απαντούμε: λευκός χάρτης στην πολιτική δεν υπάρχει. Με τις συγγνώμες και με τις ρητορικές κορώνες δεν ξεγράφονται τα πεπραγμένα τους.
Ζητάνε από τους πολίτες και τις πολιτικές δυνάμεις να κοιτάξουν προς τα εμπρός. Μιλάνε για μια νέα πολιτική. Πώς πιστεύουν ότι μπορούν να πείσουν τον ελληνικό λαό όταν το Μνημόνιο 2 και η δανειακή Σύμβαση που μόλις υπέγραψαν, περιγράφουν με ακρίβεια όλα τα επόμενα βήματα; Όταν ήδη στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο συζήτησαν περικοπές ύψους 11 δις ευρώ που θα γίνουν τον Ιούνιο;
Για ποια μάχη κατά του λαϊκισμού μιλάνε στο ΠΑΣΟΚ όταν έχουν κάνει άπειρα μπρος-πίσω σε σχέση με τα δάνεια, τα οικονομικά των κομμάτων, το κούρεμα των ομολόγων πολιτών και των ασφαλιστικών ταμείων; Μιλάνε για μάχη κατά του λαϊκισμού όταν επί δεκαετείς οι πρακτικές και οι μεθοδεύσεις τους αποτέλεσαν την επιτομή του λαϊκισμού; Οι πολίτες έχουν και μνήμη και γνώση.
ΕΡ: Επειδή η ΔΗΜ.ΑΡ έχει δηλώσει ότι δεν αντιτίθεται σε συνεργασίες, αρκεί αυτές να βασίζονται σε προγραμματική σύγκλιση των κομμάτων που θα τις απαρτίζουν, ήθελα να σας ρωτήσω με τι προϋποθέσεις θα μπορούσε να συμμετάσχει η Δημοκρατική Αριστερά;
ΑΠ: Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είμαστε αδιάφοροι για το πολιτικό περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας. Δεν είμαστε η κλειστοφοβική Αριστερά που αναζητεί την παρουσία της στην περιχαράκωσή της. Θέλουμε να επηρεάζουμε το μέγεθος της κυβερνητικής εξουσίας. Η Αριστερά οφείλει να διεκδικεί την πολιτική παρουσία της ως “κυβερνώσα Αριστερά” προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι “κυβερνήσεις συνεργασίας” προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες, πολιτικές συγκλίσεις και συμπτώσεις. Η τυχόν κυβέρνηση συνεργασίας θα πρέπει με δεσμευτικό πολιτικό προγραμματικό περιεχόμενο να μπορεί να μετατοπίσει την πολιτική από τη βαθιά συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση. Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, η οποιαδήποτε συζήτηση για κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελεί “άσκηση επί χάρτου” .
ΕΡ: Κύριε Κουβέλη, έχετε διαγράψει με συνέπεια μια μακρά διαδρομή στο χώρο της Αριστεράς. Υπάρχουν προϋποθέσεις ενότητας σήμερα των δυνάμεών της;
ΑΠ: Η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση δεν αποτελεί από μόνη της στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε «συνασπισμό εξουσίας της αριστεράς», με δεδομένες τις υπαρκτές και μεγάλες διαφορές και αντιθέσεις για το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής και ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση της πολυεπίπεδης κρίσης. Υποστηρίζω τη συμπόρευση ευρύτερων δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ιδιαίτερα μέσα συνθήκες ρευστοποίησης της κοινωνίας και αποσύνθεσης του παλαιού κομματικού συστήματος. Η ανασύνθεση και η ανασυγκρότηση του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου είναι αναγκαία. Η μετακίνηση του ΠΑΣΟΚ σε θέσεις οικονομικού φιλελευθερισμού και η μετακίνηση άλλων δυνάμεων της αριστεράς σε παλαιοκομμουνιστικές και αντιευρωπαϊκές θέσεις διαμορφώνουν την ανάγκη συγκρότησης του σοσιαλιστικού χώρου. Εργαζόμαστε αποφασιστικά για αυτό το πολιτικό σχέδιο, για τη μετακίνηση της πολιτικής από τη συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση.
ΕΡ: Ακούγονται διάφορα για προσέγγιση με στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ, όπως η κίνηση των έξι ανεξάρτητων βουλευτών. Τι ισχύει;
ΑΠ: Πράγματι βρίσκονται πολύ κοντά σε πολλά σημεία μάλιστα ταυτίζονται με πολιτικές θέσεις και απόψεις της ΔΗΜΑΡ. Μέχρι αυτή την ώρα που μιλάμε δεν μας έχει απευθυνθεί πρόταση για συνεργασία. Πιθανολογώ ότι μπορεί να συμβεί. Εάν απευθυνθούν στη Δημοκρατική Αριστερά ως κίνηση αυτοί οι 6 βουλευτές και θα το συζητήσουμε και θα το αξιολογήσουμε.
ΕΡ: Πώς διαβάζετε τα υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά που συγκεντρώνετε;
ΑΠ: Η κοινωνία ανακαθορίζει τους συσχετισμούς της, με το δεδομένο ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, μεγάλα στρώματα της κοινωνίας μετατοπίζονται προς τα κάτω, η μεσαία τάξη εξαφανίζεται και η επίσημη ανεργία ξεπερνάει το 22%. Αυτή η ανακαθορισμένη κοινωνία αναζητεί την πολιτική που της δημιουργεί την ελπίδα να υπάρξει διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση. Αυτή η κοινωνία θα ανακαθορίσει και τους πολιτικούς συσχετισμούς. Διαμορφώνουμε σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, με την υπεύθυνη πολιτική μας, με τις προγραμματικές μας θέσεις, τις παρεμβάσεις μας και τον αγώνα μας. Τα δημοσκοπικά ευρήματα μας ενθαρρύνουν, αλλά ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι ο μεγάλος αντίπαλός μας είναι τα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας.
ΕΡ: Τα πρόγραμμα και τα μέτρα που εφαρμόζονται οδηγούν τη χώρα σε μια προοπτική εξόδου από την κρίση;
ΑΠ: Η Δημοκρατική Αριστερά είναι πεπεισμένη ότι όσο η χώρα θα καλείται να εφαρμόζει τις εισηγήσεις της τρόικας για απολύσεις, κατάργηση του κατώτατου μισθού, περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, τόσο η κοινωνία θα οδηγείται σε αποδιάρθρωση και βέβαια θα διογκώνεται η ύφεση και η ανεργία, και δεν θα διαμορφώνεται καμία προοπτική ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση.
Προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση είναι η αλλαγή του περιεχομένου της πολιτικής με επιλογές που θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνία. Όπου ο πολίτης θα αποτελεί τη σταθερή και αταλάντευτη αναφορά και δέσμευση της πολιτικής.
ΕΡ: Οι πολίτες έχουν βρεθεί στα όρια της αντοχής τους. Βλέπουν συνεχώς νέους φόρους και νέα χαράτσια να μειώνουν το βιοτικό τους επίπεδο. Υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση; Μπορούμε με κάποιο τρόπο να δούμε μια αχτίδα ελπίδας στο μέλλον;
ΑΠ: Ο κ. Παπαδήμος ανέλαβε να προωθήσει ουσιαστικά την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και ειδικότερα την εκταμίευση της έκτης δόσης και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Καλείται μάλιστα να εφαρμόσει και νέα μέτρα. Όσο η χώρα θα καλείται να εφαρμόζει τις εισηγήσεις της τρόικας για απολύσεις, κατάργηση του κατώτατου μισθού, περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, τόσο η κοινωνία θα οδηγείται σε αποδιάρθρωση και βέβαια θα διογκώνεται η ύφεση και η ανεργία, και δεν θα διαμορφώνεται καμία προοπτική ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση.
Προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση είναι η αλλαγή του περιεχομένου της πολιτικής με επιλογές που θα υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και την κοινωνία. Όπου ο πολίτης θα αποτελεί τη σταθερή και αταλάντευτη αναφορά και δέσμευση της πολιτικής.
ΕΡ: Όποια κυβέρνηση προκύψει θα πρέπει να τηρήσει τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα απέναντι στους δανειστές της . Εσείς θα αναγνωρίσετε τη δανειακή σύμβαση ως συμβατική υποχρέωση της χώρας;
ΑΠ: Έχω πει με απόλυτη σαφήνεια ότι τα όσα έχει συμφωνήσει η παρούσα κυβέρνηση και τα οποία έχουν ψηφιστεί με τη συγκεκριμένη πλειοψηφία στη Βουλή, διαμορφώνουν ούτως ή άλλως , δεσμευτικό πλαίσιο για τη χωρά. Η χώρα έχει θεσμική εκπροσώπηση. και στο πλαίσιο αυτής της εκπροσώπησης διαμορφώνεται και το δανειακό πλαίσιο που έχουμε υπογράψει. Έχω υποστηρίξει όμως ότι υπάρχουν και τα αντίρροπα και τα ισοδύναμα τα αντισταθμίσματα και βεβαίως εκτιμώ ότι υπάρχουν και δυνατότητες αναθεωρήσεως της δανειακής σύμβασης.
ΕΡ: Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η λύση είναι η επιστροφή στη δραχμή…
Η επιστροφή της χώρας στη δραχμή είναι ένα καταστροφικό ενδεχόμενο. Θα οδηγήσει τη χώρα σε απομόνωση και θα δημιουργήσει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει. Η νέα δραχμή δε θα γίνεται αποδεκτή σε πολλές διεθνείς αγορές κρίσιμων αγαθών. Θα υπάρξει ανικανότητα καταβολής μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Και βεβαίως το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών θα ανατραπεί με το δεδομένο ότι θα χρωστάμε σε ευρώ και θα πληρώνουμε με δραχμές.
