Στα όρια της απόγνωσης βρίσκονται ιδιώτες και επιχειρηματίες σε όλη την Ήπειρο, που αποφάσισαν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα «εξοικονόμηση κατ’ οίκον», το οποίο προβλέπει επιδοτήσεις για όσους θελήσουν να υλοποιήσουν έργα ενεργειακής αναβάθμισης των κατοικιών τους.
Το πρόγραμμα, αν και προβλέπει σε ορισμένες περιπτώσεις επιδοτήσεις ύψους 70%, το αποστρέφονται πλέον όλοι οι επαγγελματίες της οικοδομικής αγοράς, όπως αποστρέφεται ο διάβολος το λιβάνι.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε το έτος 2011 με εξαιρετικά καλές προοπτικές και με πρώτο στόχο την τόνωση της οικοδομής που είχε υποστεί βαρύτατο πλήγμα.
Τα προβλήματα ωστόσο δεν άργησαν να φανούν και ξεκίνησαν από τη στιγμή της διαμόρφωσης μιας ιδιαίτερα δύσκολης γραφειοκρατικής διαδικασίας που κατέστησε το όλο σύστημα δυσκίνητο.
Μάλιστα, η εμπλοκή των τραπεζών στη διαδικασία χορήγησης των κεφαλαίων και των επιδοτήσεων, περιέπλεξε περισσότερο τα δεδομένα και εκτίναξε τις καθυστερήσεις σε χρόνους που δεν έχουν προηγούμενο.
Σήμερα, στην Ήπειρο εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά έργα που έχουν υλοποιηθεί μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα και παρότι για ορισμένα από αυτά έχουν περάσει περίπου 16 μήνες, εξακολουθούν να μένουν απλήρωτοι όλοι οι εμπλεκόμενοι (συνεργεία εφαρμογής, προμηθευτές, ενεργειακοί επιθεωρητές).
Την ίδια στιγμή, έχουν βεβαιωθεί όλοι οι προβλεπόμενοι φόροι, ο ΦΠΑ, όπως και είναι απαιτητές οι μηνιαίες δόσεις που πρέπει να πληρώνουν προς τις τράπεζες οι άμεσα ωφελούμενοι ιδιοκτήτες ακινήτων.
«Η κατάσταση είναι τραγική. Μας έφεραν στα όρια της αγανάκτησης…» σημειώνουν όσοι ενεπλάκησαν με την εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος.
Το Επιμελητήριο Θεσπρωτίας, έχοντας γίνει αποδέκτης δεκάδων διαμαρτυριών από μέλη του, απευθύνθηκε για δεύτερη φορά, εγγράφως, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο έχει την ευθύνη υλοποίησης του προγράμματος.
Το Επιμελητήριο ζητά την άμεση λήψη μέτρων ώστε να εξομαλυνθεί η διαδικασία της χρηματοδότησης ενώ τονίζει ότι τέτοιες πρακτικές πλήττουν την αξιοπιστία των κοινοτικών προγραμμάτων.
«Καθώς πιστεύουμε ότι για την αξιοποίηση των οποιονδήποτε αναπτυξιακών προγραμμάτων βασική προϋπόθεση αποτελεί η αξιοπιστία τόσο του έργου όσο και του φορέα που το διαχειρίζεται, κρίνουμε ότι οι όποιες καθυστερήσεις παρουσιάζονται στα ενεργά προγράμματα, πλήττουν καίρια την παραπαίουσα μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και θα πλήξουν την οποιαδήποτε μελλοντική προσπάθεια υλοποίησης αναπτυξιακών πρωτοβουλιών (πέραν της φυσικής αδυναμίας λόγω της οικονομικής κρίσης).
Προγράμματα θα προκηρύσσονται αλλά κανείς δεν θα τα εμπιστεύεται για να συμμετάσχει. Η ευαγγελιζόμενη Ανάπτυξη θα μένει λέξη κενή περιεχομένου», τονίζει στην επιστολή του προς τον Υπουργό.
