Τρόπους ώστε να καλυφθεί έως το τέλος του 2015 το «ανεκτέλεστο» ύψους 1,4 δισ. ευρώ που αφορά το τρέχον πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρος Μπαλτατζής (2007-2013) και ταυτόχρονα να ξεμπλοκάρουν τα 4,2 δισ. ευρώ της νέας προγραμματικής περιόδου (2015-2020) αναζητά η ηγεσία του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.
Με τον χρόνο να μην αποτελεί σύμμαχο, ο κίνδυνος απώλειας σημαντικών κονδυλίων από τα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ορατός, εξέλιξη που ταυτόχρονα σηματοδοτεί την επιβολή και νέων προστίμων από τις Βρυξέλλες.
Ειδικότερα, με βάση τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, η απορροφητικότητα του «Μπαλτατζής» βρίσκεται στο 63%, ήτοι η χώρα καλείται -στο και πέντε- να τρέξει σειρά μέτρων ώστε να απορροφήσει το εναπομείναν 37% του φακέλου, που μεταφράζεται σε 1,4 δισ. ευρώ.
Ήδη, όπως έχει γνωστοποιήσει το υπουργείο, το 2014 η Ελλάδα εξαιτίας της ανικανότητας απορρόφησης έχασε 171 εκατ. ευρώ από τους κοινοτικούς πόρους, ενώ διαφαίνεται σοβαρότατος ο κίνδυνος οι απώλειες πόρων να είναι ακόμη μεγαλύτερες το 2015 με δεδομένο ότι τον Δεκέμβριο τυπικά εκπνέει και η ευρωπαϊκή «παράταση» του Κανονισμού Ν+2.
Προκειμένου να αποτρέψει την αρνητική αυτή εξέλιξη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προσπαθεί να εξασφαλίσει εκ νέου παράταση στην απορρόφηση των πόρων του προγράμματος και το 2016. Δηλαδή επιδιώκεται το Ν+2 να γίνει Ν+3 (ήτοι μέχρι Δεκέμβριο του 2016) ή έστω Ν=2,5 (δηλαδή παράταση τουλάχιστον έξι μηνών έως τον Ιούνιο του 2016).
Στον ίδιο χρόνο πρέπει να «τρέξει» και η ανακατανομή των κονδυλίων από τα μη δημοφιλή στα δημοφιλή μέτρα, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός απορρόφησης ή και να προχωρήσουν αποπληρωμές εξισωτικών αποζημιώσεων, βιολογικών (που συνολικά ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ), η κάλυψη ζημιών, καθώς και η υλοποίηση του νέου επιχειρησιακού προγράμματος για την κτηνοτροφία που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Τη λύση της παράτασης πρότεινε ο αρμόδιος αν. υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Β. Αποστόλου στο πρόσφατο συνέδριο υπουργών στις Βρυξέλλες, ο οποίος ζήτησε να παραταθεί η προθεσμία της επιλεξιμότητας των δαπανών για τα προγράμματα αυτά (κανόνας Ν+2). «Αν εκφράσουμε την πολιτική μας βούληση για μια λογική παράταση της επιλεξιμότητας των δαπανών είναι βέβαιο ότι η Επιτροπή θα αναζητήσει τις απαραίτητες λύσεις, προβαίνοντας στις απαραίτητες κανονιστικές ή άλλες ρυθμίσεις».
