Στις εκλογές του Μαΐου στρέφεται το βλέμμα κομμάτων και πολιτών από τις οποίες θα προκύψουν οι νέες περιφερειακές και δημοτικές αρχές. Οι διεργασίες ήδη έχουν ξεκινήσει και εντός του Νοεμβρίου το τοπίο αναμένεται να ξεκαθαρίσει ακόμη και κει που σήμερα είναι ομιχλώδες όπως για παράδειγμα στο Δήμο Ιωαννιτών. Στην Περιφέρεια Ηπείρου το σκηνικό σχεδόν έχει διαμορφωθεί και από δω και πέρα δεν αναμένονται εκπλήξεις στις υποψηφιότητες. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται πλέον στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων και στις πιθανές εκπλήξεις που μπορούν να επιφυλάξουν οι επικεφαλής των παρατάξεων. Στους Δήμους τα πράγματα παραμένουν πιο συγκεχυμένα, τόσο στις πρωτεύουσες όσο και στους μικρότερους.
Η μάχη της Περιφέρειας Ηπείρου σίγουρα αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον. Οι υποψηφιότητες που είναι ήδη γνωστές είναι αυτή του σημερινού Περιφερειάρχη Αλέκου Καχριμάνη που έχει την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, του Δημήτρη Δημητρίου που έχει την στήριξη του ΚΙΝΑΛ, του Γιώργου Ζάψα που κατέρχεται με την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του προερχόμενου από την κεντροδεξιά Σπύρου Ριζόπουλου. Ο τελευταίος αποτελεί και τον άγνωστο «Χ» της εκλογικής αναμέτρησης.
Το τοπίο θα συμπληρωθεί με τους υποψηφίους του ΚΚΕ, της Αριστερής Παρέμβασης που μετέχουν και στο σημερινό Περιφερειακό Συμβούλιο ενώ είναι άγνωστο αν κι αυτή την φορά θα είναι παρούσα στην εκλογική αναμέτρηση η «Ελληνική Αυγή» που εκπροσωπείται με δύο συμβούλους. Το πιθανότερο πάντως είναι να μετέχει και πάλι με δικό της ψηφοδέλτιο.
Εκτιμάται λοιπόν ότι επτά επικεφαλής συνδυασμών θα διεκδικήσουν το αξίωμα του Περιφερειάρχη και την εκπροσώπησή τους στο επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο. Η νέα θητεία θα απαιτήσει σίγουρα περισσότερη συνεργασία λόγω και των αλλαγών που επέρχονται από τον εκλογικό νόμο και την απλή αναλογική.
Στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση τα πράγματα είναι πιο συγκεχυμένα. Κι όχι μόνο στο Δήμο Ιωαννιτών. Ουσιαστικά και στους τέσσερις μεγάλους Δήμους της Ηπείρου –στις πρωτεύουσες των νομών- όλα είναι ρευστά.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βέβαια επικεντρώνεται στα Γιάννινα και στο χώρο της κεντροδεξιάς.
Μέχρι τώρα έχουν ακουστεί ουκ ολίγα ονόματα υποψηφίων χωρίς όμως να υπάρχει καμία απόφαση. Την ίδια ώρα ο επί δύο θητείες δήμαρχος και άλλες δύο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Νίκος Γκόντας δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του ούτε στους πιο στενούς του συνεργάτες.
Έτσι κάποιοι εκτιμούν ότι θα είναι παρών και στην εκλογική αναμέτρηση του Μαίου και άλλοι τον θέλουν να βάζει τελεία στον αυτοδιοικητικό του κύκλο.
Το πιθανότερο είναι ότι εντός του Νοεμβρίου ο ίδιος θα ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του. Αν αυτό βγάλει από το τούνελ την τοπική κεντροδεξιά είναι κάτι που απομένει να φανεί στην πράξη.
Αρκετά περίπλοκη είναι η κατάσταση και στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη του κόμματος υποστηρίζουν την αυτόνομη πορεία της παράταξης του Λάζαρου Νάτση κι άλλα επισημαίνουν την ανάγκη για στρατηγικές συνεργασίες.
Η υποψηφιότητα του Θωμά Μπέγκα δεν έχει σίγουρα την λάμψη του 2014. Η παράταξή του δεν διανύει τις καλύτερες μέρες της και όσο ο καιρός θα περνάει τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα. Κι αυτό όχι μόνο εξ αιτίας της κριτικής που θα υποστεί αλλά κι επειδή οι εκλεγμένοι σύμβουλοι θα διαπιστώσουν ότι τα περιθώρια επανεκλογής στενεύουν ασφυκτικά εξ αιτίας της απλής αναλογικής.
Η υποψηφιότητα που έφερε τα πάνω κάτω στο Δήμο Ιωαννιτών είναι αυτή του Μωυσή Ελισάφ. Ο Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων χαίρει εκτίμησης σε όλους τους πολιτικούς χώρους, ενώ ουδείς αμφισβητεί τις ικανότητες του και την δυνατότητα να δώσει μια άλλη πνοή στην πόλη. Τα δείγματα γραφής που έδωσε επί τριάμισι χρόνια στην διοίκηση του Πνευματικού Κέντρου ήταν ξεκάθαρα. Άλλωστε η συγκεκριμένη υποψηφιότητα είναι αυτή που έχει προκαλέσει αναταραχές τόσο στην κεντροδεξιά όσο και στην κεντροαριστερά.
Την δική της αυτόνομη πορεία θα έχει κι αυτή την φορά η παράταξη του Άρη Μπαρτζώκα, η οποία διεμβολίζει τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας και όχι μόνο.
Λαική Συσπείρωση και Αριστερή Παρέμβαση αναμένεται να συμπληρώσουν το εκλογικό παζλ στο Δήμο Ιωαννιτών.
Σε εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες και στους άλλους τρεις μεγάλους δήμους της Ηπείρου. Υποψηφιότητες εκδηλώνονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους, οι «αντάρτικες» δεν λείπουν, ωστόσο είναι άγνωστο ακόμη πόσες απ’ αυτές θα φτάσουν μέχρι την κάλπη και πόσες θα καταλήξουν σε συνεργασίες ή σε άτακτη υποχώρηση.
