Δεν έχουν σημασία τα ονόματα αλλά οι συμπεριφορές. Ειδικά αυτό το διάστημα που βγαίνουμε από την καραντίνα αλλά δεν έχουμε απαλλαγεί από τον επικίνδυνο ιό.
Αναγνώστριά μας –τα στοιχεία της είναι στη διάθεση του Epiruspost- περιγράφει την πρώτη της ουσιαστικά έξοδο στην πόλη, βράδυ Σαββάτου…
«Έχοντας μετά από τόσο καιρό αποφασίσει να κάνω μία βόλτα στο κέντρο της πόλης και αφού διαπίστωσα μία απίστευτη κοσμοσυρροή από εφήβους -ανάμεσα σε αυτούς και το δικό μου παιδί φυσικά – στους δρόμους της πόλης, είπαμε με τη φίλη μου να πάρουμε ένα παγωτό…»
Η εικόνα ωστόσο με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπη απέχει πολύ απ’ αυτή που επιβάλλουν τα μέτρα προστασίας.
«Χωρίς να έχω κάτι προσωπικό -ίσα ίσα πάντα τιμούσα το παγωτό του συγκεκριμένου ζαχαροπλαστείου- διαπίστωσα , μετά λύπης μου, πως -αν και υγειονομικού ενδιαφέροντος- κανείς εκ των 2 υπαλλήλων δε φορούσε μάσκα ή γάντια. Η υπάλληλος μάλιστα που ήταν στο ταμείο έβαζε παγωτό, έπαιρνε χρήματα, έδινε ρέστα χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και …το καλύτερο έπιανε το κουταλάκι και το έβαζε στο παγωτό. Εκείνη την ώρα κάπως μουδιασμένα και λειτουργώντας μηχανικά, πλήρωσα και βγήκα έξω. Άρχισα λοιπόν να παρατηρώ καλύτερα την όλη κατάσταση. 20 άτομα να περιμένουν στην ουρά, από μέσα κανένα μέτρο προστασίας και να αναρωτιέμαι “Τότε για ποιο λόγο τόσοι και τόσοι μένουν κλειστοί ή θα μείνουν άνεργοι; Αφού ο καθένας κάνει ό,τι θέλει ανεξαρτήτως του τι προβλέπεται»…
Όπως σημειώνει κατευθύνθηκε στην Αστυνομία και ανέφερε το περιστατικό. Οι απαντήσεις που πήρε δεν ήταν και οι καλύτερες καθώς από την μία της ανέφεραν ότι η Αστυνομία δεν μπορεί να ελέγχει κάθε μαγαζί και από την άλλη ότι είναι δύσκολο με την πολλή ζέστη να φοράς μάσκα.
Και καταλήγει:
«Αναφέρω το περιστατικό γιατί εάν θέλουμε να είμαστε ασφαλείς πρέπει όλοι να αντιμετωπίζουμε με την ίδια σοβαρότητα τις καταστάσεις και να σκεφτόμαστε πως οι επιπτώσεις της δικής μας συμπεριφοράς μπορεί να είναι επιβλαβείς για κάποιους άλλους.
Ονομάζομαι Ν. Β. και όλο αυτό το διάστημα έχω -πραγματικά -εφαρμόσει πιστά ό,τι οριζόταν. Δε δέχομαι λοιπόν την προσπάθειά μου να την ακυρώνει η ανοησία ή η αδιαφορία του οποιουδήποτε. Δεν έχω εμπάθεια απέναντι στα συγκεκριμένα άτομα -δεν τα γνωρίζω. Δεν έχω την τάση να καταγγέλλω- δεν το έχω ξανακάνει. Το διάστημα όμως αυτό ζήσαμε και ζούμε κάποιες καταστάσεις που απαιτούν από όλους μας ανεξαιρέτως υπευθυνότητα, ωριμότητα και καθόλου στραβά μάτια.
Ευχαριστώ»
