Από τις εσταβέλες του Λούρου στον δρόμο του Γράμμου

Είναι γεγονός ότι ο Περιφερειάρχης Ηπείρου έχει το δικό του… εγχειρίδιο αντιμετώπισης κρίσεων: κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν, κάθε φορά που πιάνεται «με τη γίδα στην πλάτη», καταφεύγει σε “επικίνδυνους” λαϊκισμούς και εφευρίσκει νέα σενάρια.

Μπερδεύει τη νομιμότητα με την σκοπιμότητα, εφευρίσκει ευφάνταστα σενάρια και ποντάρει στον κοινωνικό αυτοματισμό, όπως συμβαίνει τις μέρες αυτές.. Ο ίδιος προβάλλει εαυτόν ως τον μοναδικό προστάτη των κτηνοτρόφων όταν οι όλοι οι άλλοι τους αντιπαλεύουν..

Και το κάνει με αφορμή τον δρόμο στον Γράμμο που κανείς μέχρι σήμερα δεν μίλησε για την σκοπιμότητα παρά μόνο ο ίδιος!

Στην συνεδρίαση της Περιφερειακής Επιτροπής, δημόσια είπε ότι ο δρόμος που κατασκευάζεται ήταν αίτημα του στρατού και μάλιστα με εμπιστευτικό έγγραφο από το ΓΕΣ. Δεν μίλησε για αίτημα των κτηνοτρόφων..

«Είναι δρόμος του στρατού και εμείς βοηθάμε. Είναι ακριβώς στην μεθόριο. Είναι στη ζώνη που ελέγχει ο στρατός και ούτε καν το δασαρχείο» ανέφερε μεταξύ άλλων πριν από λίγες μόλις μέρες.

Όταν όμως ο Στρατός τον διαψεύδει, αποκαλύπτοντας ότι το αίτημα προήλθε από την Περιφέρεια —και μάλιστα με ψευδή βεβαίωση ότι η περιοχή δεν είναι Natura και δεν απαιτούνται άδειες—, στρέφεται γρήγορα στους κτηνοτρόφους, τους «αληθινούς ήρωες» που “παλεύουν για το μεροκάματο.”

Δεν θα ήταν άσχημο να του θυμίσει κάποιος ότι κανείς δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα του δρόμου, ειδικά από την στιγμή που αυτή παραμένει θολή.

Το ερώτημα δεν είναι η σκοπιμότητα, αλλά η νομιμότητα, καθώς πρόκειται για περιοχή Natura σε αλπικό υψόμετρο, όπου μέχρι πρότινος υπήρχε μονοπάτι.

Και η googleearth τον διαψεύδει, καθώς ο δρόμος βρίσκεται 3,5-4 χλμ μακριά από τα σύνορα σε απόλυτη ευθεία… Εκτός αν ο Περιφερειάρχης, αποφάσισε έτσι, από μόνος του όπως πάντα, ότι αυτά τα 3,5 χλμ ελληνικής γης είναι αόρατα..

Τίποτα λοιπόν, από όσα επικαλέστηκε ο Περιφερειάρχης δεν στέκει, πέρα από την ανάγκη του, να δικαιολογήσει μια ακόμη απευθείας ανάθεση και μία παρέμβαση στο βουνό με τις λογικές του 1960 και του 1970… «βάζω μία μπουλντόζα και όπου πάει..».

Βέβαια, αυτή η τακτική του δεν είναι καινούργια. Όταν τα ψέματα αποκαλύπτονται, επακολουθούν νέοι γύροι “αληθειών” για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα και να βρεθούν υποστηρικτές..

Κάτι ανάλογο έγινε στον Λούρο.. Μπήκαν οι μπουλντόζες της Περιφέρειας, ισοπέδωσαν το ποτάμι και έφταιγαν οι εσταβέλες και η ανομβρία για το στέγνωμα της κοίτης.. Και όταν ήρθε το βαρύ πρόστιμο, έφταιγαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος που δεν είναι και μόνιμοι υπάλληλοι..

Το ίδιο έγινε με την  Εγνατία ότι η σήραγγα ήταν επικίνδυνη και έτοιμη να καταρρεύσει.. Αρχικά δεν τα είχε πει, μετά τα είχε πει σε ιδιωτική συζήτηση την οποία οι κακοί δημοσιογράφοι μετέφεραν, μετά δεν τα εννοούσε και στο τέλος όλα μέλι- γάλα..

Ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κρίνεται λοιπόν για τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει αλλά και τις συνεχείς προσπάθειες να παραπλανήσει την Περιφερειακή Επιτροπή και τα μέλη της, ακόμη και τους δικούς συνεργάτες.

Κρίνεται για την πολιτική προχειρότητα και για το γεγονός ότι στην Ήπειρο του  2024 δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως Κοινοτάρχης του 1980…