Γράφει ο Γιάννης Σαΐνης – Ο Γιάννης Σαΐνης Μοριακός Βιολόγος, διδάσκει στο Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αναλύει ενδιαφέρουσες πτυχές για το πιο επίκαιρο θέμα. Τον κορωνοιό.
Και καταρρίπτει μύθους και σενάρια συνωμοσίας.
Αναφέρει:
Η δημοσίευση που τροφοδότησε, όσο καμία άλλη, τα σενάρια περί εργαστηριακής κατασκευής του ιού COVID-19, δημοσιεύτηκε το 2015 στο Nature Medicine, ένα από τα μεγαλύτερης απήχησης περιοδικά Ιατρικής-Βιολογίας παγκοσμίως.
Όποιος έχει διάθεση να καταλάβει σε τι αναφέρεται αυτή η εργασία, ποιά είναι τα αποτελέσματα των πειραμάτων και ποιά τα συμπεράσματα που προκύπτουν, μπορεί να διαβάσει το παρακάτω αρκετά μακροσκελές κείμενο, όπου προσπαθώ, όσο πιο απλά μπορώ, να σας φέρω σε επαφή με ό,τι διαδραματίζεται σε ένα ερευνητικό εργαστήριο. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω πως οι παρεξηγήσεις, αν δεν λυθούν, τουλάχιστον θα μετριασθούν. Ελπίζω…
Το λοιπόν, όπως κάθε επιστημονική εργασία, έτσι και αυτή, ξεκινάει με αναφορές στο πλαίσιο και στη σημασία του επιστημονικού ερωτήματος που προτίθεται να ερευνήσει.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς,
α) η ανάδυση Κορωνοϊών που προκαλούν Οξύ Σύνδρομο Αναπνευστικής Ανεπάρκειας (αναφέρονται στον γνωστό μας SARS-CoV του 2002-2003), εγκαινίασε μια νέα περίοδο στην ανθρώπινη ιστορία με επιταχυνόμενη εξάπλωση ιών ζωικής προέλευσης στους ανθρώπινους πληθυσμούς.
β) προς επίρρωση των λεγομένων τους, μας υπενθυμίζουν ότι ακολούθησαν επιδημίες οφειλόμενες σε ιούς ζωικής προέλευσης, όπως οι ιοί της γρίπης (H5N1, H1N1, H7N9) και ο Κορωνοϊός MERS-CoV (Αναπνευστικό Σύνδρομο της Μέσης Ανατολής) (Σημείωση δική μου: Ο MERS-CoV εμφανίσθηκε στη Μέση ανατολή, πέρασε στον άνθρωπο από τις καμήλες και είχε μεγάλη θνησιμότητα. Έσβησε γρήγορα. Στην Ελλάδα δεν πήραμε χαμπάρι)
γ) Και ενώ, συνεχίζουν οι ερευνητές, τα μέτρα που πάρθηκαν για τον SARS-CoV (τον ιό του 2002) απέδωσαν και ο ιός ΄΄σιώπησε΄΄ (δηλαδή δεν υπάρχουν άλλα κρούσματα), μελέτες που προηγήθηκαν της μελέτης που συζητάμε είχαν (από τότε) αποδείξει την ύπαρξη ιικών γονιδίων, που προσομοιάζουν με γονίδια ιών τύπου SARS, σε ιούς νυκτερίδων της Κίνας.
δ) ΑΛΛΑ, η ύπαρξη και μόνο γονιδίων τύπου SARS στους ιούς των νυκτερίδων, ΔΕΝ σημαίνει πως αυτοί είναι και ιοί SARS. ΟΥΤΕ σημαίνει πως αυτοί μπορούν να μολύνουν τον άνθρωπο.
Συνεπώς, θέτουν το επιστημονικό ερώτημα:
Θα μπορούσαν αυτοί οι ιοί νυκτερίδων να προκαλέσουν κάποιο νέο επεισόδιο SARS στον άνθρωπο; Είναι δηλαδή, αυτοί οι δυνητικά SARS ιοί των νυκτερίδων (κυρίως της Κίνας), ικανοί να μολύνουν και να προκαλέσουν κάποια νέα SARS επιδημία στον άνθρωπο;
Η προσέγγιση που ακολουθούν για να απαντήσουν στο ερώτημα είναι η εξής:
α) Πειράματα in silico, δηλαδή προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, της πιθανότητας σύνδεσης των ακίδων-κλειδιών από ιούς νυκτερίδας με τον υποδοχέα στα κύτταρά μας, για τον ιό που προκαλεί SARS στον άνθρωπο (εννοείται τον ιό SARS-CoV του 2002). Αποτέλεσμα : αρνητικό. Καμία ακίδα-κλειδί από ιό νυκτερίδας, δεν προβλέπεται ότι κολλάει στον υποδοχέα των κυττάρων μας. Συνεπώς, μήπως τρομάζουμε άδικα;
β) Η δεύτερη προσέγγιση που ακολούθησαν ήταν η χρήση pseudotyping ιών («ψευδείς ιούς» θα ήταν μια αδόκιμη ελληνική μετάφραση). Δηλαδή δημιουργία ιών με γενετικό υλικό από έναν Χ ιό και επικάλυψη-καψίδιο από κάποιον άλλο Ψ. Προσοχή, αυτοί οι «ψευδείς ιοί» δεν αναπαράγονται. Απλώς, με αυτό τον τρόπο μπορείς να ανοίξεις την πόρτα για έναν ιό, ώστε αυτός να εισέλθει σε κύτταρα που πριν δεν μπορούσε. Για να το καταλάβουμε: Πήραν έναν ιό που προκαλεί SARS στα ποντίκια, τον έγδυσαν, απελευθέρωσαν το γενετικό του υλικό και τον ξανάντυσαν με κάλυμμα-καψίδιο από ιό νυκτερίδας. Με αυτούς τους «ψευδείς ιούς» προσπάθησαν να μολύνουν τόσο κύτταρα ποντικού όσο και ανθρώπινα κύτταρα.
Αποτέλεσμα: αρνητικό. Οι «ψευδείς ιοί» ΔΕΝ κατάφεραν να μολύνουν κύτταρα. Συμπέρασμα: Μήπως ανησυχούμε άδικα;
γ) Αφού λοιπόν απέτυχαν οι δύο προηγούμενες προσεγγίσεις, προχώρησαν στην κατασκευή χιμαιρικών ιών. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Οι χιμαιρικοί αυτοί ιοί έχουν γενετικό υλικό του ιού που προκαλεί SARS στα ποντίκια, από το οποίο αφαιρέθηκε το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την κατασκευή της ακίδας και το οποίο αντικαταστάθηκε με το αντίστοιχο γονίδιο για την ακίδα του ιού της νυκτερίδας. Ο χιμαιρικός ιός λοιπόν έχει γενετικό υλικό ποντικίσιου SARS με γονίδιο ακίδας νυκτερίδας και κάλυμμα-καψίδιο ολοκληρωτικά ποντικοϊού, εκτός από την ακίδα που είναι ακίδα νυκτεριδοϊού.
Χρησιμοποιώντας αυτούς τους ανασυνδυασμένους ιούς κατάφεραν να μολύνουν επιτυχώς, τόσο κύτταρα ποντικού όσο και ανθρώπινα κύτταρα σε κυτταροκαλλιέργεια.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, με δεδομένο πως οι δύο προηγούμενες προσεγγίσεις που ανέφερα και που ακολούθησαν οι ερευνητές, ΔΕΝ προέβλεπαν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί.
Επειδή όμως, ακόμη και αυτό, ΔΕΝ σημαίνει πως οι ιοί μπορούν να μολύνουν ολόκληρο οργανισμό και να προκαλέσουν SARS (η μόλυνση κυττάρων σε καλλιέργεια είναι μόνο μια ένδειξη), προχώρησαν περαιτέρω.
Έτσι, μόλυναν με τον ανασυνδυασμένο ιό ποντικούς.
Τα ποντίκια στα οποία δοκιμάστηκε ο ανασυνδυασμένος ιός ήταν τόσο ποντίκια νεαρής ηλικίας, όσο και γηραιότερα. Όλα εμφάνισαν SARS!! Τα νεαρά ποντίκια που μολύνθηκαν είχαν απώλεια βάρους 10%, αλλά σε αυτά ΔΕΝ παρατηρήθηκε θνησιμότητα. Στα γηραιότερα ποντίκια παρατηρήθηκε μεγαλύτερη απώλεια βάρους και μικρή θνησιμότητα.
Συμπέρασμα: Ο ανασυνδυασμένος ιός προκαλεί σημαντικά συμπτώματα στα ποντίκια.
Το επόμενο ερώτημα στο οποίο προσπάθησαν να απαντήσουν ήταν, εάν υπάρχει τρόπος, να θεραπεύσουν την ασθένεια που οι ίδιοι προκάλεσαν στα ποντίκια.
Για θεραπεία, όπως ήταν λογικό, διάλεξαν τις ήδη υπάρχουσες προσεγγίσεις-θεραπείες που είχαν μέχρι τότε αναπτυχθεί λόγω SARS-CoV (ο ιός του 2002-2003).
Το πρώτο που δοκίμασαν για να θεραπεύσουν τα ποντίκια, ήταν τα ήδη γνωστά μονοκλωνικά αντισώματα έναντι του SARS-CoV. Με τα αντισώματα αυτά περίμεναν να μπλοκάρουν τον ιό.
Αποτέλεσμα: Τα αντισώματα έναντι του SARS είχαν μηδαμινά αποτελέσματα στην αναστροφή της νόσου στα ποντίκια που είχαν μολυνθεί από τον ανασυνδυασμένο ιό.
Κατόπιν, δοκίμασαν τo εμβόλιο που αναπτύχθηκε έναντι SARS CoV (DIV). Γηραιά ποντίκια εμβολιάσθηκαν με DIV. Κατόπιν μολύνθηκαν με τον ανασυνδυασμένο ιό. To εμβόλιο ΔΕΝ προστάτεψε καθόλου τα ποντίκια. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το ίδιο το εμβόλιο είχε παρενέργειες στους ποντικούς.
Αυτά για τον ανασυνδυασμένο ιό.
Τι γίνεται όμως εάν χρησιμοποιήσουμε ένα ιό που είναι εξολοκλήρου νυκτεριδοϊός?
Αποτέλεσμα:
Ο ιός μολύνει εξίσου καλά με τον SΑRS κύτταρα Vero (Σημείωση δική μου: Τα κύτταρα αυτά είναι ιδανικά για τέτοιες μελέτες. Μη δίνετε σημασία στα ονόματα), αλλά ενώ μολύνει και ανθρώπινα επιθηλιακά κύτταρα, υπάρχει μια σαφής υστέρηση του πολλαπλασιασμού του ιού στα επιθηλιακά ανθρώπινα κύτταρα.
Μόλυνση ποντικών με τον νυκτεριδοϊό ΔΕΝ προκαλεί απώλεια βάρους και ο πολλαπλασιασμός του ιού είναι επίσης αργός σε σχέση με τον SARS.
Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, ο νυκτεριδοϊός μολύνει κύτταρα και ποντίκια, αλλά όχι τόσο αποτελεσματικά όπως ο SARS.
To γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα πειράματα με τον ανασυνδυασμένο ιό, υποδεικνύει πως, ένας ιός νυκτερίδας μπορεί να μολύνει ανθρώπινα κύτταρα και ποντίκια, αλλά ΔΕΝ είναι τόσο αποτελεσματικός και για να γίνει αποτελεσματικός χρειάζονται επιπλέον προσαρμογές.
Πώς οι ιοί αποκτούν αυτές τις προσαρμογές εξελικτικά;
Υπάρχουν τρείς προσεγγίσεις στο θέμα αυτό.
α) Ένας ιός νυκτερίδας περνάει σε κάποιον ενδιάμεσο ξενιστή. Εκεί, λόγω μεταλλάξεων, αποκτά νέες ιδιότητες η ακίδα του και τελικά ικανότητα να μολύνει τον άνθρωπο.
β) Το δεύτερο σενάριο δεν αποκλείει τη μόλυνση του ανθρώπου απ΄ ευθείας από τις νυκτερίδες. Σε αυτή την περίπτωση όμως, άλλα είδη αγρίων ζώων μπορεί να φέρουν επίσης τον ιό και η επαφή μαζί τους, να οδηγεί σε συνεχείς επαναμολύνσεις του ανθρώπου, μέχρις ότου εντελώς τυχαία, λόγω μεταλλάξεων, εμφανισθεί η φονική παραλλαγή του ιού.
γ) Οι συγγραφείς όμως της παρούσας εργασίας κλείνουν προς ένα άλλο ενδεχόμενο. Προτείνουν πως ιοί νυχτερίδας έχουν την ικανότητα να μολύνουν τον άνθρωπο. Όμως, όπως φαίνεται και από τα πειράματά τους, δεν αρκεί μόνο μια ικανή ακίδα για να καταστήσει έναν ιό ιδιαίτερα μολυσματικό, χρειάζονται και τα υπόλοιπα γονίδια. Και επειδή είναι γνωστό πως οι κορωνοϊοί εύκολα ανασυνδυάζονται στη Φύση, ο ανασυνδυασμός αυτός προτείνουν πως μπορεί να γίνει σε κάποιον ενδιάμεσο ξενιστή και κατόπιν να μεταπηδήσει στον άνθρωπο.
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο καλύτερος και ιδανικότερος τόπος για να συμβεί αυτό είναι οι λαϊκές αγορές της Άπω Ανατολής. Εκεί το πείραμα επαναλαμβάνεται καθημερινά. Εκεί όπου χιλιάδες-εκατομμύρια άνθρωποι συνωστίζονται μπροστά σε πάγκους που πουλούν κάθε είδος αγρίου ή οικόσιτου ζώου, το οποίο σφάζεται επιτόπου. Άνθρωποι, νυκτερίδες, μυογαλές παγκολίνοι, κότες, γουρούνια και ότι άλλο βάλει ο νους σου, σε ένα αλισβερίσι ιικών ανταλλαγών.
Και κλείνω με την κατακλείδα των συγγραφέων:
« Συνολικά, η προσέγγισή μας χρησιμοποίησε δεδομένα metagenomics (Σημείωση δική μου: ανίχνευση γονιδίων SARS σε ιούς νυκτερίδων και τα πειράματα in silico που ανέφερα), για να εντοπίσει μια απειλή που δημιουργείται από την κυκλοφορία του CoV-SHC014 (Σημείωση δική μου: ο κωδικός του νυκτεριδοϊού). Με την ικανότητα να αναδιπλασιάζονται σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων του αναπνευστικού επιθηλίου, να παράγουν in vivo παθογένεση (Σημείωση δική μου: Τα πειράματα στα ποντίκια) και να διαφεύγουν τα θεραπευτικά σχήματα, οι χιμαιρικοί ιοί υποδεικνύουν την ανάγκη για παρακολούθηση και τη βελτίωση της θεραπευτικής αγωγής ενάντια στους κυκλοφορούντες ιούς τύπου SARS. Η προσέγγιση μας υποδεικνύει τη χρήση μεταγονιδιωματικών δεδομένων με σκοπό την πρόβλεψη ανάδυσης τέτοιων ιών στο μέλλον και μπορεί να βοηθήσει στην προετοιμασία και στη θεραπεία μελλοντικών λοιμώξεων από τέτοιους ιούς».
Παρατηρήσεις δικές μου:
Η εργασία αυτή είναι το πιο ηχηρό καμπανάκι που ήχησε ποτέ, πριν την εμφάνιση της πανδημίας.
Ο ανασυνδυασμένος ιός, που κατασκεύασαν για τις ανάγκες της εργασίας αυτής, ΔΕΝ έχει καμία σχέση με τον COVID-19.
Καθημερινά, σε όλα τα εργαστήρια του Κόσμου κατασκευάζονται ανασυνδυασμένα μόρια DNA. Αν δεν το έκαναν αυτό, δεν θα γνωρίζαμε αυτά που γνωρίζουμε, ούτε θα είχαμε τις θεραπείες που έχουμε, από παραγωγή ινσουλίνης, εμβόλια μέχρι γονιδιακές θεραπείες.
Ναι, πάντα φοβούνται επιστήμονες, οργανισμοί και κράτη τη διαφυγή τέτοιων ανασυνδυασμένων μικροοργανισμών στο περιβάλλον. Γι αυτό τα μέτρα που λαμβάνονται σε αυτά τα εργαστήρια, είναι δρακόντεια.
Ο COVID-19 ΔΕΝ είναι κατασκευασμένος.
Αν ήταν κατασκευασμένος θα το καταλαβαίναμε, γιατί η τεχνολογία κατασκευής ανασυνδυασμένων ιών είναι γνωστή και κοινή σε όλα τα εργαστήρια παγκοσμίως.
Εκτός εάν ο κατασκευαστής χρησιμοποίησε μη γήινη τεχνολογία.
Τέλος, η πιθανότητα να είναι ο COVID-19 φυσικός ιός που απομονώθηκε από το περιβάλλον, αναπτύχθηκε και απελευθερώθηκε τυχαία ή εξ επίτηδες, ΔΕΝ είναι πιθανότητα που εξετάζεται επιστημονικά.
Δεν είναι δουλειά των ιολόγων, είναι δουλειά των συνωμοσ-ιολόγων και των μυστικών πρακτόρων.
Αλλά ακόμη και τότε, άλλο JAMES BOND 007 και άλλο ΘΟΥ-ΒΟΥ 000.
