Με μία αναλυτική γραπτή δήλωση ο βουλευτής Άρτας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Τσιρώνης εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έδωσε θετική ψήφο στη δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο 2.
Στα δύο χρόνια της βουλευτικής του θητείας, όπως αναφέρει, ανέλαβε ευθύνες πολλών ετών, ευθύνες που ανήκουν σε άλλους.
Με την δήλωσή του αυτή, η οποία αποτελεί και ένα είδος απολογισμού για τη μέχρι τώρα πορείας του, εξηγεί και την τελευταία απόφαση.
Στη δήλωση αναφέρει: «Ήταν η πιο δύσκολη νύχτα για τη χώρα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ήταν η πιο δύσκολη νύχτα για τη Βουλή, η πιο μεγάλη δοκιμασία για όλους τους Βουλευτές, για όλους τους πολίτες. Έπρεπε μέσα στο τόσο αρνητικό κλίμα που επικρατεί στην κοινωνία, να αντέξουμε, να σταθούμε όρθιοι, ν’ αναλάβουμε στο ακέραιο τις ευθύνες μας. Αυτό είχε ανάγκη η χώρα.
Σε ότι με αφορά τα τελευταία 2 χρόνια επωμίσθηκα ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν, ευθύνες δεκαετιών, ευθύνες και αλλονών. Δεν δίστασα σε καμία στιγμή να σηκώσω αυτό το βάρος. Αυτό είχε ανάγκη η πατρίδα μας και οι πολίτες της. Δεν έκανα στο πλάι, ούτε πίσω απ’ αυτό το τεράστιο βάρος. Θεώρησα ότι η ιστορία και η μοίρα ανέθεσε σε εμένα και στους άλλους συναδέλφους μου στη Βουλή να κρατήσουμε τη χώρα όρθια, να μην λυγίσει, να μην χρεοκοπήσει.
Ίσως το εύκολο, το βολικό για εμένα, το φιλολαϊκό αν θέλετε, θα ήταν να κρυφτώ πίσω απ’ τις ευθύνες μου ή να τις αναθέσω σε άλλους. Αυτό όμως δε θα ήταν μια υπεύθυνη στάση.
Ακολούθησα το δύσκολο δρόμο. Θεώρησα ότι η χώρα χρειαζόταν μια ακόμα ευκαιρία. Αντί να χρεοκοπούσε σήμερα, να πάρει μια μεγάλη ανάσα. Αυτή την ευκαιρία δεν μπορούσα με την ψήφο μου να τη στερήσω απ’ τη χώρα. Αυτή την ευκαιρία έκρινα ότι θα έπρεπε να τη δώσω στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που προσπαθεί να βγάλει τη χώρα από το βυθό.
Ευτυχώς όλα εξελίχθηκαν ομαλά και το Πρόγραμμα υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία. Διαφορετικά σήμερα η Ελλάδα θα ήταν μια άλλη χώρα. Με επιδρομές πανικοβλημένων πολιτών στα σούπερ μάρκετ, στις τράπεζες, στα ΑΤΜ, στα βενζινάδικα κ.ο.κ.
Θα βιώναμε τον απόλυτο όλεθρο, την φτώχια, την πείνα, την εξαθλίωση, το διχασμό, την αναρχία.
Η χώρα θα ήταν εκτεθειμένη σε εξωτερικούς κινδύνους. Έκρινα ότι με την ψήφο μου, πέρα και πάνω από κομματικές γραμμές, θα έπρεπε να πούμε όχι στη χρεοκοπία της χώρας, ναι στην προσπάθεια της χώρας να βγει απ’ την κρίση. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε στο τέλος. Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε. Αξίζει να το παλέψουμε. Με τη χθεσινή έγκριση της Συμφωνίας οι προϋποθέσεις να τα καταφέρουμε είναι ακόμη καλύτερες.
Θεωρώ ότι έπραξα στο ακέραιο το καθήκον μου απέναντι στη χώρα, στους πολίτες μας και τα παιδιά μας. Θεωρώ ότι η χώρα άξιζε να της δώσουμε αυτή την ευκαιρία. Όσες ευκαιρίες και αν χρειαστεί η Πατρίδα μας δεν μπορούμε, δεν έχουμε δικαίωμα να της το αρνηθούμε.»
