Ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο θα επικρατεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μετά τις εκλογές του Μαΐου. Πολλοί εκ των υποψηφίων τρομάζουν καθώς στην περίπτωση που εκλεγούν θα χάσουν την παντοδυναμία τους κι άλλοι εμφανίζονται έτοιμοι να υπηρετήσουν το μοντέλο της συνεργασίας. Άλλωστε, συνηθίζουν οι περισσότεροι να υποστηρίζουν ότι μοναδικός τους αντίπαλος είναι τα προβλήματα του τόπου. Μετά τις εκλογές θα κληθούν να το αποδείξουν στην πράξη. Η απλή αναλογική αλλάζει τα πάντα και όσοι ονειρεύονται αυτοδυναμίες μάλλον ζουν σε όνειρο χειμερινής νυχτός ή απλά το κάνουν σε μία προσπάθεια να κρατήσουν συσπειρωμένες τις παρατάξεις τους, ειδικά αν κατέχουν ήδη την εξουσία.
Εκεί που η απλή αναλογική θα επιφέρει τις μικρότερες ανατροπές είναι στους μικρούς δήμους όπου στις εκλογές θα μετέχουν δύο ή τρεις παρατάξεις. Σαφώς τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα.
Στις μεγάλες πόλεις όμως, όπου παρούσες θα είναι πολλές παρατάξεις, η επόμενη μέρα θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Ίσως ορισμένοι έχουν ήδη το μυαλό τους στην δεύτερη Κυριακή, για τους σώφρονες όμως η «μάχη των μαχών» είναι αυτή της πρώτης Κυριακής.
Εκεί θα κριθούν οι έδρες του Δημοτικού Συμβουλίου όπως και οι δύο που θα οδηγηθούν στον δεύτερο γύρο.
Μπορεί να αναδειχθεί δήμαρχος κάποιος που δεν θα έχει την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου;
Η απάντηση είναι ναι. Μπορεί να αναδειχθεί δήμαρχος κάποιος που θα έχει λιγότερες έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο από τον πρώτο της πρώτης Κυριακής.
Και το πιο τρανό και απτό παράδειγμα το δίνουν τα αποτελέσματα στο Δήμο Ιωαννιτών, το 2014.
Αν ίσχυε τότε η απλή αναλογική η σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου θα ήταν εντελώς διαφορετική.
Ο Νίκος Γκόντας θα είχε περισσότερες έδρες στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Αρκετοί από τους πρωτοκλασάτους της Δημοτικής Αρχής δεν θα είχαν καταλάβει ποτέ θέση στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η ακριβής εικόνα αποτυπώνεται στον ακόλουθο πίνακα.
Οι παρατάξεις που μετέχουν στις εκλογές του Μαΐου είναι συνολικά εννέα. Και βέβαια η κατανομή των εδρών θα είναι εντελώς διαφορετική. Και η κατάσταση για τον πρώτο θα είναι ακόμη δυσκολότερη. Φυσικά ενδιαφέρον αποκτά η μάχη στις Δημοτικές Ενότητες, εκεί όπου θεωρούμενα «φαβορί» μπορεί να βρεθούν οριστικά στο περιθώριο.
