Το 2006-7 ήταν δύο χρονιές ορόσημο για τα ενεργειακά ζητήματα της χώρας. Μεταξύ των άλλων τότε συμφωνήθηκε η κατασκευή του ελληνοιταλικού αγωγού φυσικού αερίου… Μάλιστα σε μία εντυπωσιακή και με μεγάλη πολιτική σημασία κίνηση οι τότε πρωθυπουργοί Ρομάντο Πρόντι και Κώστας Καραμανλής, συμφωνούσαν την εξαίρεση του συγκεκριμένου αγωγού από την δυνατότητα πρόσβασης τρίτων..
Οι δύο πλευρές επιθυμούσαν τον απόλυτο έλεγχο ώστε να καθορίσουν την εμπορική τους πολιτική.
Ήταν ο αγωγός που θα έφερνε φυσικό αέριο και θα τροφοδοτούσε την Ήπειρο..
Στην πορεία και στον κρίσιμο χρόνο ωρίμανσης των μελετών προκλήθηκαν οι αντιδράσεις από την περιοχή της Πέρδικας, των Συβότων και της Πάργας..
Ο χρόνος που περνούσε ήταν κρίσιμος..
Και κάθε εναλλακτική πρόταση σκόνταφτε σε νέες αντιδράσεις..
Όποιος υποστήριζε την ανάγκη κατασκευής του αγωγού που θα έφερνε φτηνή ενέργεια στην Ήπειρο και θα την αποδέσμευε από το πολυδάπανο πετρέλαιο, ήταν εχθρός του τόπου, υπηρετούσε ξένα συμφέροντα, επιθυμούσε την καταστροφή της Ηπείρου και του φυσικού περιβάλλοντος..
Και άλλα..
Σήμερα όλοι μιλούν για την καημένη Ήπειρο που έμεινε χωρίς φυσικό αέριο..
Ορισμένοι με αληθινό ενδιαφέρον, άλλοι υποκριτικά..
Σε κάθε περίπτωση είναι αργά για δάκρυα..
Καλώς ή κακώς δεν υπάρχουν πάντα δεύτερης ευκαιρίες…
