Το μεταχρωματικό έλκος αφανίζει τα πλατανοδάση της Ηπείρου. Από το 2010 και μέχρι τώρα οι εστίες είναι δεκάδες σε όλη την περιοχή χωρίς τα μέτρα που έχουν ληφθεί να μπορούν να ανακόψουν τη νόσο.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις απαντήσεις που δόθηκαν στην Βουλή τόσο από τα αρμόδια δασαρχεία όσο και από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Ερώτηση για τη νόσο των πλατάνων στην Ήπειρο είχε κατατεθεί από βουλευτής της Ελληνικής Λύσης.
Ο Υφυπουργός Γιώργος Αμυράς, απαντώντας, σημειώνει ότι «ο περιορισμός της ασθένειας του μεταχρωματικού έλκους του πλατάνου ήδη αποτελεί αντικείμενο δράσεων για το Υπουργείο και τις περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες. Το ΥΠΕΝ, έχοντας απόλυτη επίγνωση του κινδύνου για τα πολύ σημαντικά οικοσυστήματα, όπου κυριαρχούν τα πλατάνια, συνεχίζει τις προσπάθειες καταπολέμησης και για το λόγο αυτό στο τριετές σχέδιο δράσης του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής περιλαμβάνεται η υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου δράσεων καταπολέμησης του μεταχρωματικού έλκους του πλατάνου, όπως υλοποίηση προληπτικών υλοτομιών, εκρίζωση και υλοτομία των προσβεβλημένων δένδρων, εφαρμογή ζιζανιοκτόνων και μυκητοκτόνων με παράλληλο έλεγχο της αποτελεσματικότητάς τους, προληπτικά μέτρα και δράσεις ενημέρωσης».
Από τα στοιχεία που παρέχει το Δασαρχείο Ιωαννίνων προκύπτει ότι το 2010 είχαν εκδοθεί αποφάσεις για καθαρισμό σε επτά εστιακές ζώνες και το 2019 οι αντίστοιχες αποφάσεις αφορούσαν σε 34 εστιακές ζώνες.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει στα «Νέα» η γεωπόνος της Περιφέρειας Ηπείρου Βάσω Παπαδημητρίου, τα σημαντικότερα προβλήματα εντοπίζονται στην Εθνική Οδό Αρτας – Ιωαννίνων αλλά και στους μεγάλους ποταμούς, όπως ο Αχέροντας και ο Λούρος: «Εδώ και περίπου μία δεκαετία αντιμετωπίζουμε αυτό το σοβαρό ζήτημα.
Κάθε χρόνο απομακρύνουμε από την Εθνική Οδό περίπου 500 άρρωστα πλατάνια, πολλά από τα οποία είναι πολλών ετών. Μάλιστα, μέχρι πέρυσι κόβαμε τα ασθενή δέντρα και τα καίγαμε. Από φέτος, όμως, τα ξεραμένα δέντρα πηγαίνουν σε εργοστάσιο στα Γρεβενά, όπου γίνονται πέλετ».
Αγώνας δρόμου για να μην εξαπλωθεί ο μύκητας γίνεται και στην παραλίμνια ζώνη των Ιωαννίνων.
Τα τελευταία δύο χρόνια, από τα συνολικά 300 μεγάλα πλατάνια που υπάρχουν τα 45 χρειάστηκε να κοπούν, καθώς το 70% από αυτά ήταν άρρωστα, ενώ τα υπόλοιπα ήταν υγιή και έπρεπε να απομακρυνθούν για να μη συνεχιστεί η καταστροφική πορεία του μύκητα. Την ίδια στιγμή, πέριξ της πόλης των Ιωαννίνων ξεραίνονται 60-70 πλατάνια ετησίως.
