Δεν είναι η πρώτη φορά όπου οι συζητήσεις για την διαχείριση των απορριμμάτων κυριαρχούν στην Ήπειρο, ειδικά μεταξύ των αυτοδιοικητικών.
Την τελευταία δεκαετία η περιοχή έκανε όχι απλά βήματα, αλλά άλματα και σήμερα έχει καταφέρει να διαθέτει μία σειρά υποδειγματικών έργων.
Αυτό κατά κύριο λόγο οφείλεται στην Περιφέρεια.
Πήρε την σκυτάλη από την άλλοτε κρατική και προχώρησε σε έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, κυρίως όμως υλοποίησε μία σειρά έργων για λογαριασμό της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Σήμερα έχουμε φτάσει στο δια ταύτα..
Στη λειτουργία όλης της αλυσίδας και στο κόστος το οποίο καταλήγει στον πολίτη.
Είχε επισημανθεί από την εποχή των συζητήσεων για την χωροθέτηση του εργοστασίου η ανάγκη συνύπαρξής του με ΧΥΤΥ.
Οι αντιδράσεις αφενός και το μικροπολιτικό κόστος αφετέρου δεν επέτρεψαν αυτόν τον σχεδιασμό ο οποίος θα ήταν πραγματικά ολοκληρωμένος και σίγουρα πιο οικονομικός.
Ένα λάθος που κοστίζει ακριβά…
Έτσι σήμερα τα σκουπίδια κάνουν… βόλτες ανά την Ήπειρο καθώς πηγαίνουν στο εργοστάσιο και μετά επιστρέφουν στο Ελληνικό, στην Βλαχέρνα και στο Καρβουνάρι. Ενώ η συνύπαρξη εργοστασίου και ΧΥΤΥ θα έλυνε το πρόβλημα και θα περιόριζε το κόστος.
Φυσικά τα λάθη είναι ανθρώπινα… Και πολλά εξ αυτών μπορούν να διορθωθούν. Ειδικά αν είναι προς όφελος των πολιτών και ολόκληρης της Ηπείρου.
