Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας μια ραγδαία αύξηση των πολιτικών γάμων που εν μέσω οικονομικής κρίσης κερδίζουν διαρκώς έδαφος έναντι των θρησκευτικών.
Ο θρησκευτικός γάμος ήταν υποχρεωτικός από το 893 μ.Χ., όταν με τη Νεαρά του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού η ιερολογία του γάμου επιβλήθηκε ως αναγκαστική για όλα τα ζευγάρια που επιθυμούσαν να δημιουργήσουν οικογένεια. Η ελληνική πολιτεία αναγνωρίζοντας τη θεμελιώδη αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας καθιέρωσε τον πολιτικό γάμο το 1982, 200 χρόνια μετά την καθιέρωσή του από τη Γαλλική Επανάσταση.
Παρά τη θεσμοθέτηση αυτή, ο θρησκευτικός γάμος παρέμενε εξαιρετικά δημοφιλής για δεκαετίες με το ποσοστό των γάμων που τελούνταν στην εκκλησία να ανέρχεται στο 90%. Η θρησκευτικότητα του λαού μας, η ελληνική παράδοση και η λαμπρότητα της τελετής, αλλά και ο διεκπεραιωτικός και τυπικός χαρακτήρας του πολιτικού γάμου συντέλεσαν στην κυριαρχία του και στην πλήρη αποδοχή του από την ελληνική κοινωνία.
Η συντριπτική αποδοχή του υπήρξε σχεδόν απόλυτη μέχρι τον 21ο αιώνα. Με την εμφάνιση της οικονομικής ύφεσης άρχισε ωστόσο η ανατροπή…
Σύμφωνα με έρευνα-μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την κ. Εφη Σίμου, ερευνήτρια του Τομέα Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, και τη στατιστική ανάλυση της Ελευθερίας Καναβού, από το 2005 έως και το 2011 καταγράφεται σημαντική μείωση των θρησκευτικών γάμων που έφτασαν σταδιακά σχεδόν στο ίδιο ποσοστό με τους με τους πολιτικούς. Από 43.601 που ήταν το 2005 περιορίστηκαν σε 28.472 το 2011.
Το 2011 το 48,33% των γάμων τελέστηκαν στο Δημαρχείο, ποσοστό που αποτελεί ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα από την καθιέρωση του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα, το 1982, έως σήμερα.
Το μνημόνιο, η ανεργία και οι περικοπές σε μισθούς φαίνεται πως οδήγησαν τα ζευγάρια και στην απόκτηση παιδιών χωρίς γάμο. Η τάση των γεννήσεων εκτός γάμου, που κυμάνθηκαν από 5.485 το 2005 σε 7.849 το 2011, εμφανίζεται αυξητική τα τελευταία χρόνια.
Το 2013 οι πολιτικοί γάμοι ξεπέρασαν Για πρώτη φορά τους θρησκευτικούς με ποσοστό 51,8% σύμφωνα με τα στοιχεία Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Το υψηλό κόστος της θρησκευτικής τελετής, η οποία αποτελεί ακριβή επιλογή, λειτουργεί αποτρεπτικά για όλο και περισσότερα ζευγάρια που καταφεύγουν στον πολιτικό γάμο, προκειμένου να μειώσουν τα έξοδα για νυφικά, μπομπονιέρες, και προσκλητήρια.
Ωστόσο, η οικονομική κρίση δεν πρέπει να αναστείλει τα σχέδια των ζευγαριών που θεωρούν ευλογία την τέλεση του μυστηρίου. Αντίθετα μπορούν να καταφύγουν σε οικονομικές λύσεις προγραμματίζοντας το γάμο τους αρκετό διάστημα πριν, κάνοντας την τελετή Κυριακή ή καθημερινή και περιορίζοντας σημαντικά τη λίστα των καλεσμένων. Οι περικοπές των καλεσμένων θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εξόδων των γαμήλιων προσκλητηριων όπως επίσης και για τις απαραίτητες μπομπονιέρες.
Η έρευνα αγοράς σε καταστήματα, αλλά και στο διαδίκτυο, οι χειροποίητες κατασκευές, η ανάθεση της φωτογράφησης, της διακόσμησης και της μουσικής επένδυσης της δεξίωσης σε άτομα του φιλικού περιβάλλοντος μπορούν να μειώσουν σημαντικά το κόστος. Τα ζευγάρια που έχουν ήδη αποκτήσει το πρώτο τους παιδί μπορούν να συνδυάσουν γάμο και βάπτιση μαζί αποφεύγοντας τα πρόσθετα έξοδα που απαιτούν τα προσκλητήρια βάπτισης και οι μπομπονιέρες.
Παρά την οικονομική ύφεση, ο γάμος δεν πρέπει να αποτελεί σύμβαση, τυπική διεκπεραίωση, αλλά την αρχή της κοινής ζωής, το ξεκίνημα της πορείας δύο ανθρώπων που συμπορεύονται στις χαρές και στις λύπες με αγάπη και αφοσίωση ….
Πηγή άρθρου: http://polygrafos.gr/blog/?p=80
{jathumbnail off}
