Η ανάθεση της πρωθυπουργίας σε παράγοντες του τραπεζικού χώρου δεν είναι φαινόμενο άγνωστο για την ελληνική πολιτική ζωή. Ο Λουκάς Παπαδήμος, που η κυβέρνησή του ορκίστηκε χθες το μεσημέρι, είναι ο όγδοος στη σειρά.
Η αρχή έγινε με τον Στέφανο Σκουλούδη το 1915, για να ακολουθήσουν οι Αλέξανδρος Κορυζής, Εμμανουήλ Τσουδερός, Δημήτριος Μάξιμος, Αλέξανδρος Διομήδης, Ιωάννης Παρασκευόπουλος και Ξενοφών Ζολώτας. Τέθηκαν επικεφαλής συμμαχικών σχημάτων ως επί το πλείστον, μεταβατικών ή υπηρεσιακών κυβερνήσεων. Αλλοι ήταν εξωκοινοβουλευτικοί και άλλοι προέρχονταν από τις τάξεις του Κοινοβούλιου. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων ήταν ότι ανέλαβαν καθήκοντα σε κρίσιμες φάσεις της ιστορίας.
Ο πρώτος διδάξας, Στέφανος Σκουλούδης (1838-1928), διετέλεσε πρωθυπουργός στο ξεκίνημα του Εθνικού Διχασμού, μεταξύ των ετών 1915-1916. Ηγήθηκε συμμαχικής κυβέρνησης, που στηρίχτηκε από τα αντιβενιζελικά κόμματα.
Ηταν Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή. Απέκτησε μεγάλη περιουσία, ιδρύοντας μαζί με τον Ανδρέα Συγγρό την Τράπεζα της Κωνσταντινουπόλεως. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1876. Εξελέγη επανειλημμένα βουλευτής, αρχικά με τη σημαία του Χαρίλαου Τρικούπη.
Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ανατέθηκε στον Στ. Σκουλούδη από τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α’ ύστερα από την παραίτηση της κυβέρνησης Αλέξανδρου Ζαΐμη. Παραιτήθηκε έπειτα από τελεσίγραφο των συμμάχων. Ο Αλέξανδρος Κορυζής (1885-1941) ανέλαβε την πρωθυπουργία μετά τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά, τον Ιανουάριο του 1940, ενώ μαινόταν ο ελληνοϊταλικός πόλεμος.
Ηταν γιος του Γεώργιου Κορυζή, παλαίμαχου πολιτικού, βουλευτή Πόρου. Η μητέρα του προερχόταν από την οικογένεια του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Διετέλεσε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Ηταν ο ιδρυτής της Αγροτικής Τράπεζας.
Στις 6 Απριλίου 1941 απέρριψε το γερμανικό τελεσίγραφο. Αυτοκτόνησε στις 18 Απριλίου, καθώς οι μεραρχίες των ναζί προελαύναν στο ελληνικό έδαφος.
Εμμ. Τσουδερός
Επικεφαλής της εξόριστης κυβέρνησης
Τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου έγιναν πρωθυπουργοί τρεις διατελέσαντες τραπεζίτες: Εμμανουήλ Τσουδερός, Δημήτριος Μάξιμος και Αλέξανδρος Διομήδης. Ο Εμμ. Τσουδερός (1882-1956) υπήρξε πρωθυπουργός της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης την εποχή που η σβάστικα έριχνε βαριά τη σκιά της στην Ακρόπολη. Εκλεγόταν ανελλιπώς βουλευτής και διετέλεσε υπουργός. Τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας ανέλαβε το 1931. Διατήρησε τη θέση του μέχρι το 1939, οπότε το καθεστώς Μεταξά τον έπαψε λόγω των αντιδικτατορικών του πεποιθήσεων. Πρωθυπουργός ανέλαβε στις 21 Απριλίου 1941. Μετακινήθηκε στην Κρήτη και, εν συνεχεία, στο Κάιρο. Παραιτήθηκε στις 14 Απριλίου 1944 με το κίνημα της Μέσης Ανατολής. Ο Δ. Μάξιμος (1873-1955) ανέλαβε εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνασπισμού από τις 24 Ιανουαρίου μέχρι τις 29 Αυγούστου 1947.
Συμμετείχαν οι αρχηγοί των Λαϊκών και των Φιλελευθέρων Κ. Τσαλδάρης και Σ. Βενιζέλος. Κατοικούσε στο μέγαρο της οδού Ηρώδου Αττικού, που σήμερα είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου και φιλοξενεί τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Το παραχώρησε στο κράτος σε τιμή μισή από την αξία του. Ο ακαδημαϊκός Αλ. Διομήδης (1875-1950) ήταν δικηγόρος, οικονομολόγος και συγγραφέας. Ηταν ο πρώτος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, την περίοδο 1928-1931. Το 1949 ορκίστηκε αντιπρόεδρος της συμμαχικής κυβέρνησης Θεμιστοκλή Σοφούλη, τον οποίο και διαδέχτηκε για έξι μήνες στην πρωθυπουργία (30 Ιανουαρίου 1049 – 6 Ιανουαρίου 1950).
Ξ. ΖΟΛΩΤΑΣ
Ανέλαβε το τιμόνι της οικουμενικής
Πριν από τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, πρωθυπουργός που προερχόταν από το χώρο των τραπεζών υπήρξε ο Ιωάννης Παρασκευόπουλος. Μετά τη χούντα χρημάτισε ο Ξενοφών Ζολώτας. Ο Ιωάννης Παρασκευόπουλος (1900-1984) διετέλεσε πρωθυπουργός δύο φορές, τη μία υπηρεσιακός και την άλλη μεταβατικός. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας, της Ιένας και του Λονδίνου. Εργάστηκε στην Ντόιτσε Μπανκ και τη Μίντλαντ Μπανκ. Υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας τοποθετήθηκε το 1959, ενώ ήταν ήδη πανεπιστημιακός καθηγητής.
Υπηρεσιακός
Στις 30 Δεκεμβρίου 1963 επελέγη ως πρωθυπουργός υπηρεσιακής κυβέρνησης, που οδήγησε τη χώρα στις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964, την πρώτη αναμέτρηση μετά τη βία και τη νοθεία του 1961. Στις 22 Δεκεμβρίου 1966 κλήθηκε και πάλι στην πρωθυπουργία από τον Κωνσταντίνο Β’. Στις 3 Απριλίου 1967 παρέδωσε στον Π. Κανελλόπουλο. Ο Ξενοφών Ζολώτας (1904-2004) ανέλαβε πρωθυπουργός της οικουμενικής κυβέρνησης, που ορκίστηκε στις 23 Νοεμβρίου 1989. Παραιτήθηκε στις 11 Απριλίου 1990. Υπήρξε επιφανής οικονομολόγος και ακαδημαϊκός. Εν μέσω δηλητηριώδους πολιτικού κλίματος κατάφερε να αποφύγει το παγόβουνο της χρεοκοπίας.
Πηγή: Εθνος
