Από το 2017 ξεκίνησε η προσπάθεια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων για να γίνουν μέρος της παγκόσμιας μνήμης οι χρησμοί της Αρχαίας Δωδώνης.
Και ήταν ο τότε Διευθυντής της Εφορείας Κωνσταντίνος Σουέρεφ από τους βασικούς πρωτεργάτες.
Ίσως πολλοί να μην πίστευαν τότε αυτό που περιέγραφε: «Πιστεύω ότι έφτασε η ώρα, με την υποστήριξη και της επιστημονικής κοινότητας, να κινηθεί η δέουσα διαδικασία, ώστε να ενταχθεί το σύνολο των ενεπίγραφων χρησμοδοτικών ελασμάτων της Δωδώνης, στην πολιτιστική κληρονομιά της Οικούμενης, στην UNESCO, στη “μνήμη του κόσμου”».
Και να που έγινε πραγματικότητα. Ο Κώστας Σουέρεφ έχει συνταξιοδοτηθεί και ζει στην Κέρκυρα, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Η Ήπειρος, τα Ιωάννινα και η Δωδώνη του οφείλουν για την επιτυχία αυτή. Οφείλουν και να θυμούνται την προσπάθειά του και να τον τιμήσουν με την πρώτη ευκαιρία που θα δοθεί.
Για την υλοποίηση βέβαια αυτού του σημαντικού εγχειρήματος έγινε πολύ και σπουδαία δουλειά από όλους τους ανθρώπους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων και την σημερινή Διευθύντρια Βαρβάρα Παπαδοπούλου.
Τα πρώτα πινάκια των χρησμών της Αρχαίας Δωδώνης βρέθηκαν από τον Αρτινό αρχαιολόγο και πολιτικό Κωνσταντίνο Καραπάνο την περίοδο 1876-77. Πολλά από τα ελάσματα που ήρθαν στο φως δημοσιεύτηκαν από τον ίδιο στο Παρίσι, το 1878, στο έργο του με τίτλο Dodone et ses ruines – Η Δωδώνη και τα ερείπιά της. Ο κύριος όγκος των ελασμάτων, τα οποία σώζονται σήμερα, ήρθε στο φως κατά τις συστηματικές ανασκαφές του Δημήτριου Ευαγγελίδη τα έτη 1929-1935 και 1952-1959, ανασκαφές που μετά το θάνατό του συνεχίστηκαν από τον συνεργάτη του, Σωτήρη Δάκαρη.
Το 2006, ο Eric Lhôte δημοσίευσε σημαντικό αριθμό ελασμάτων στο βιβλίο με τίτλο Les lamelles oraculaires de Dodone – Τα ελάσματα των χρησμών στη Δωδώνη. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ο Σ. Δάκαρης σχεδίασε την έκδοση του συνόλου των ελασμάτων που βρέθηκαν στις ανασκαφές του Ευαγγελίδη και τις δικές του. Η έκδοση κυκλοφόρησε το 2013 από την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία σε δύο τόμους υπό τον τίτλο Τα χρηστήρια ελάσματα της Δωδώνης των ανασκαφών Δ. Ευαγγελίδη και περιλαμβάνει τα ελάσματα που αποκαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές των ετών 1929-1932 και 1935.
