Σε υψόμετρο 1450 μέτρων, σε ένα από τα ομορφότερα σημεία της Ολύτσικας, κατασκευάστηκε το ορεινό καταφύγιο.
Ένα πέτρινο κτίριο, από τα πιο σύγχρονα που είχαν γίνει, όπως αναφέρουν ορειβάτες, θα μπορούσε να αποτελέσει μία πραγματική όαση.
Το έργο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε μέσω προγράμματος διαδημοτικής συνεργασίας από τους πρώην Δήμους Δωδώνης και Σελλών. Είχε δημοπρατηθεί από το Δήμο Σελλών, για να ακολουθήσουν τρεις τουλάχιστον άγονοι διαγωνισμοί για τη λειτουργία του.
Από κει και πέρα το τοπίο είναι θολό. Μετά τους άγονους διαγωνισμούς υπήρξε πρόταση να λειτουργήσει από τον Κυνηγετικό Σύλλογο Ιωαννίνων, αλλά είναι άγνωστο αν αυτή προχώρησε στην πράξη.
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, το έργο κόσμημα να έχει μετατραπεί σε ερείπιο. Τμήματα της στέγης έχουν καταστραφεί, η πρόσοψη καταρρέει, και ότι έγινε με κόπο και με χρήματα του ελληνικού λαού, διαλύεται στα εξ ων συνετέθη…
Ένα κτίριο λοιπόν που έμεινε ανεκμετάλλευτο στην κορυφή ενός βουνό, μνημείο σήμερα αδιαφορίας….
Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε την αρχική εικόνα του κτιρίου και στη συνέχεια αυτή που παρουσιάζει σήμερα.
