Διέψευσε κατηγορηματικά ότι έθεσε θέμα ”τσαμουριάς” ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξή του ”στο Κόκκινο”.
«Ουδέποτε συζήτησα, ούτε δέχθηκα να συζητήσω, ούτε πρόκειται να συζητήσω θέμα Τσαμουριάς» διεμήνυσε ο Νίκος Κοτζιάς αναφερόμενος στις συζητήσεις του με την Αλβανία. “Η μόνη κυβέρνηση που τα συζήτησε -και έχω μάρτυρες από τις συζητήσεις που έγιναν- είναι η κυβέρνηση της ΝΔ τη δεκαετία του ’90”, είπε ο κ. Κοτζιάς.
Επιπλέον, έκανε σαφές ότι δεν τίθεται ζήτημα για τον όρο Βόρεια Ήπειρος, όπως και ότι “είναι αστείο, κάποιοι να θεωρούν ότι η Βόρεια Ήπειρος ανήκει στην Ελλάδα”. “Ανήκει σήμερα σε ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος”, τόνισε ο υπουργός και κάλεσε τους επικριτές του να διευκρινήσουν αν θέλουν αλλαγή συνόρων και αν, ως χώρα, “πρέπει να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στο διεθνές δίκαιο, ή αν θέλουμε να γίνουμε η χειρότερη παραλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας”.
Όσον αφορά στην προηγούμενη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας, του 2009, για την ΑΟΖ, ο κ. Κοτζιάς είπε ότι ακυρώθηκε από τα Τίρανα, επειδή ήταν μια συμφωνία η οποία δεν έγινε για να υλοποιηθεί και επισήμανε ότι η ΝΔ ουδέποτε έφερε τη συμφωνία αυτή για επικύρωση στη Βουλή.
Στη συνέχεια προσδιόρισε τις δύο αρχές από τις οποίες πρέπει να διέπονται οι διεθνείς συμφωνίες: Η πρώτη αρχή είναι, να είναι έτσι κατασκευασμένη για να μπορεί να υλοποιηθεί, όχι για να πανηγυρίζουν αυτοί που τη συνήψαν και μην υλοποιείται. Δεύτερον, δεν πρέπει να προκαλεί αναθεωρητικές διαδικασίες. Κατέστησε σαφές ότι οι συμφωνίες, τόσο με τα Σκόπια όσο και αυτή που η κυβέρνηση «δουλεύει» με την Αλβανία, “πρέπει να αντέξουν στον χρόνο, να στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο και να λύνουν προβλήματα”.
Ερωτηθείς αν η συμφωνία που συζητάει, θα περιλαμβάνει και το τέλος του εμπόλεμου με την Αλβανία, ο υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να το καταργήσει. “Υπήρξαν οι συμφωνίες φιλίας της Ελλάδας με την Αλβανία, υπήρξε η συναίνεση των ελληνικών κυβερνήσεων να ενταχθεί η Αλβανία στο ΝΑΤΟ άνευ όρων και προϋποθέσεων. Πρέπει να τελειώνουμε» τόνισε και διευκρίνισε ότι η μεσεγγύηση είναι διαφορετικό πράγμα από τις «τσαμικές» περιουσίες, οι οποίες κατασχέθηκαν από τους συνεργάτες του κατακτητή στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με δικαστικές αποφάσεις, όπως έγινε σε όλη την Ευρώπη σε βάρος των συνεργατών του κατακτητή.
Ως προς την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στην Αδριατική, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες της διαπραγμάτευσης με την Αλβανία, αποσαφήνισε ότι αποτελεί δικαίωμα του κάθε κράτους βάσει του διεθνούς δικαίου και ότι δεν χρειάζεται συμφωνία τρίτων επ’αυτού.
