ΓΡΑΦΕΙ: Π.Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ
Το ρόλο του Πιουριφόι έχουν σήμερα τρεις μαθητευόμενοι μάγοι, που για χάρη συντομίας τους αποκαλούμε «τρόικα», οι οποίοι έρχονται άνα τρίμηνο στη χώρα, προσδιορίζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και αποχωρούν.
Τις επισκέψεις της τρόικας και τις επαφές που έχει με την πολιτική μας ηγεσία, τις αποκαλούμε κομψά «διαπραγματεύσεις»! Διαπραγμάτευση γίνεται μεταξύ δύο τουλάχιστον μερών, όταν υπάρχουν αμοιβαίες υποχωρήσεις. Οταν υποχωρεί μόνο η μία πλευρά, δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά επιβολή της θέλησης του ισχυρού.
Εξάλλου, όταν η τρόικα παρεμβαίνει ακόμα και σε ήσσονος σημασίας λεπτομέρειες της οικονομικής πολιτικής, όπως είναι οι δόσεις αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο και υποχωρεί άμεσα ο υπουργός Οικονομικών, πώς θα δεχτούμε ότι γίνονται «σκληρές διαπραγματεύσεις»;
Οι δικοί μας διαπραγματευτές ήταν χαμένοι από την αρχή, καθώς ζαλίστηκαν από την καταιγίδα των μέτρων και δεν προώθησαν το κατ’ εξοχήν ελληνικό αίτημα, την ανάπτυξη.
Από την πρώτη επαφή με την τρόικα, όφειλαν να θέσουν ξεκάθαρα και πιεστικά το ζήτημα της ανάπτυξης. Καλά τα μέτρα σταθεροποίησης και η δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά χωρίς ανάπτυξη, η χώρα θα εξακολουθήσει να έχει υψηλό έλλειμμα και δημόσιο χρέος. Βασικά στοιχεία της οικονομικής θεωρίας που διδάσκονται στους πρωτοετείς φοιτητές των πανεπιστημίων, αλλά αγνοούνται -άγνωστο γιατί- από τους δανειστές μας.
Φτάνουμε έτσι σε μια συμφωνία μονόπλευρη, στο ίδιο αδιέξοδο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου και η καθυστέρηση της ανακοίνωσης δεν οφείλεται σε ελληνικές… αντιστάσεις, αλλά σε επικοινωνιακούς λόγους.
Δηλαδή, το πρόβλημα δεν είναι η σκληρή διαπραγμάτευση όπως ανακοίνωσε ο υπ. Οικονομικών και επίδοξος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλος, αλλά η προσπάθεια να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας που θα διαμορφωθεί με αυτήν τη συμφωνία.
Π. Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ – pkak@naftemporiki.gr
ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική
