Το γλαύκωμα αποτελεί σοβαρή πάθηση του οφθαλμού που έχει ως αποτέλεσμα την προοδευτική απώλεια της περιφερικής όρασης του ασθενούς. Οφείλεται στην παρεμπόδιση εκροής του υδατοειδούς υγρού και στην αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Η αυξημένη πίεση του ματιού προκαλεί την καταστροφή των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες στο οπτικό νεύρο και οδηγεί ακόμα και στην πλήρη τύφλωση.
Ως συμπτώματα της νόσου συχνά αναφέρονται ο πόνος στο μάτι, η δακρύρροια, η φωτοευαισθησία και η εμφάνιση θολών ημικυκλικών δακτυλίων γύρω από τα φώτα συνήθως το βράδυ. Πολλές φορές, ωστόσο, η πάθηση είναι ασυμπτωματική και οι ασθενείς συχνά δεν αντιλαμβάνονται την παρουσία της έγκαιρα, με αποτέλεσμα τη μόνιμη και εκτεταμένη βλάβη του οπτικού νεύρου. Για το λόγο αυτό η έλλειψη συμπτωμάτων καθιστά απαραίτητο το συνεχή έλεγχο της πίεσης του ματιού, ιδιαίτερα στην περίπτωση που υπάρχει οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος.
Η μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, που ονομάζεται η τονομετρία, πραγματοποιείται με ποικίλες μεθόδους. Ωστόσο, αυτή που θεωρείται εγκυρότερη και για το λόγο αυτό εφαρμόζεται ευρέως από τους οφθαλμίατρους στη διάγνωση του γλαυκώματος είναι η μέθοδος “Goldmann”.
Μια αξιόπιστη μέθοδος στη διάγνωση του γλαυκώματος, που στηρίζεται στην ικανότητα του ασθενούς να αναγνωρίζει το φως αποτελεί το visual field test ή μέτρηση του οπτικού πεδίου. Πρόκειται για μια απλή και ανώδυνη εξέταση που ονομάζεται αλλιώς περιμετρία, κατά την οποία χρησιμοποιείται αυτόματο ή χειροκίνητο μηχάνημα. Στη χειροκίνητη περιμετρία το φωτεινό ερέθισμα που καλείται να εντοπίσει ο ασθενής κινείται, ενώ στην αυτόματη παραμένει στάσιμο. Σύμφωνα με τους ειδήμονες, η αυτόματη περιμετρία εντοπίζει με περισσότερη λεπτομέρεια τις βλάβες του οφθαλμού και χρησιμοποιείται επομένως ευρέως από τους οφθαλμίατρους.
Κατά τη διάρκεια της μέτρησης του οπτικού πεδίου ο ασθενής τοποθετείται μπροστά στο μηχάνημα και συγκεντρώνει το βλέμμα του σε ένα κεντρικό σημείο του θόλου του μηχανήματος, ενώ στο χέρι του κρατά μια συσκευή. Στην περίπτωση που αντιληφθεί ένα φωτεινό ερέθισμα γύρω από το θόλο πιέζει το κουμπί της συσκευής ενημερώνοντας με αυτό τον τρόπο το γιατρό.
Ο θεράπων ιατρός καταγράφει το σύνολο των ερεθισμάτων που αντιλήφθηκε ο ασθενής, αποφαίνεται για το αν υπάρχουν αλλοιώσεις στο οπτικό πεδίο και σημειώνει το ποσοστό των νευρικών ινών που έχουν καταστραφεί από το γλαύκωμα σχηματίζοντας ένα χάρτη όρασης. Σε φυσιολογικές καταστάσεις το οπτικό πεδίο εκτείνεται περίπου 120 μοίρες πάνω και κάτω του οφθαλμού και σε 150 βαθμούς από τη μία πλευρά ως την άλλη. Η διάγνωση της νόσου και η διαπίστωση αλλοιώσεων στο οπτικό νεύρο καθορίζουν και τον τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης η οπτική περιμετρία είναι απαραίτητο να επαναλαμβάνεται μετά την αρχική διάγνωση ανά τακτά χρονικά διαστήματα που κυμαίνονται από 3 έως 12 μήνες, ώστε να διαπιστώνονται πιθανές μεταβολές στο πεδίο της όρασης και να παρακολουθείται η την εξέλιξη της γλαυκωματικής κοίλανσης στη διάρκεια του χρόνου. Σε περίπτωση που στις επόμενες μετρήσεις διαπιστωθούν νέες βλάβες στο οπτικό πεδίο ή παρατηρηθεί επιδείνωση της κατάστασης του πάσχοντος, κρίνεται σκόπιμη η αλλαγή της θεραπευτικής μεθόδου, προκειμένου να αποφευχθούν περεταίρω αλλοιώσεις.
Μια εναλλακτική μέθοδος παρακολούθησης του γλαυκώματος αποτελεί η οπτική τομογραφία, καθώς παρέχει τη δυνατότητα παρακολούθησης των ιστών, τη δυνατότητα διάκρισης των παθολογικών ιστών από τους φυσιολογικούς, καθώς και τη δυνατότητα αναγνώρισης των εσωτερικών μικροδομών του αμφιβληστροειδούς. Ωστόσο, η περιμετρία θεωρείται από τους ειδικούς αναντικατάστατη μέθοδος για τη διάγνωση και παρακολούθηση του γλαυκώματος που μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά με άλλες μεθόδους για την καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Επιμέλεια άρθρου: visual field test online on visual-field-software.com
{jathumbnail off}
