Του Γιάννη Πανούση
Μάης. Ο μήνας των εξεγέρσεων. «Μέρα μαγιού μου μίσεψες». Επι-τάφ(ι)ου όρκοι. Η φαντασία στην εξουσία. Μάης. Ο μήνας των αντιθέσεων. Πρώτος απολογισμός. Νικητές και νικημένοι. Η αισιοδοξία των εχόντων και οι αγωνίες των πασχόντων.
Μάης. Ο μήνας των αισθήσεων. Τα παιδιά των λουλουδιών. Ελευθερία και αναζήτηση των ακραίων ορίων της συνείδησης. Στεφάνι από τουλίπες στα μαλλιά και όχι από σίδερο στα μυαλά. Οι άλλοι πήραν τα άνθη και τα’ κλεισαν μέσα σε πολυτελή μπουκαλάκια αρωμάτων. Διάβρωσαν τον αέρα του έρωτα με αιθέρες ψευδαισθήσεων. Μάης. Ο μήνας της ουτοπίας. Χωρίς πίκρες και μελαγχολίες, με ονειροπολήσεις που πηγαίνουν πέραν των πόθων και μετουσιώνονται σε όραμα και χρέος, το ουτοπικό ταξίδι της άνοιξης μας οδηγεί στο νέο κόσμο, εκεί που η λογική των αριθμών και των δεικτών ανάπτυξης δε βρίσκει γύρη να γονιμοποιήσει.
Μάηδες των παιδικών μας χρόνων, των διηγήσεων και των παραδόσεων. Ποια σχέση μπορεί να έχει ο Μάης της κόκκινης αυγής και των πορφυρών δειλινών με το φετινό μήνα;
Η άνοιξη, ως πέρασμα και ως υπέρβαση, ως σύνθεση και ανασύνθεση, ως μήνυμα και ως κίνημα, ως αύρα και ως λάβα, ως γλυκύ έαρ, μοιάζει να μην υπάρχει πια.
Όλοι φοβούνται να στοχεύσουν στο κέντρο της άνοιξης. Άλλοτε ρίχνουν κεντροαριστερά κι άλλοτε κεντροδεξιά. Ο «Μάης των θαυμάτων» απήχθη και αγνοείται η τύχη του.
Εμείς, όμως, αγαπάμε τον Μάη. Της αθωότητας αλλά και της αντίστασης.
– Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής Πανεπιστημίου και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ
