Ο Θανάσης Μανταλόβας διατέλεσε για δύο τετραετίες δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος Ιωαννίνων. Το 2019 μετείχε για πρώτη φορά στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Τέσσερα χρόνια μετά είναι και πάλι υποψήφιος πιστεύοντας ότι μπορεί να συμβάλλει για την προώθηση λύσεων σε ζητήματα του Νομού Ιωαννίνων αλλά και θεωρώντας ότι το κόμμα του μπορεί να είναι ο καταλύτης στην αλλαγή πολιτικής.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Epiruspost εξηγεί τους λόγους για τους οποίους είναι υποψήφιος, μιλά για την κατάσταση στο Νομό Ιωαννίνων και τονίζει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι καταλύτης των εξελίξεων.
Η συνέντευξη
-Γιατί επιλέξατε να είστε υποψήφιος βουλευτής;
Είμαι ένας ενεργός πολίτης, παρακολουθώ όσα συμβαίνουν γύρω μου, ασκώ κριτική, θυμώνω με τη στασιμότητα των πραγμάτων -ιδίως σε τοπικό επίπεδο-, εξοργίζομαι με τις πολιτικές ανοησίες που μας «σερβίρουν» και την έλλειψη πολιτικής ενσυναίσθησης για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια συνηθισμένη ελληνική οικογένεια, ανησυχώ γιατί κάποιοι διαμορφώνουν μια κοινωνία και ένα μέλλον με πολύ λιγότερες ευκαιρίες, κυρίως για τα παιδιά μας.
Τι νόημα όμως θα είχε να ασκώ κριτική, να προτείνω και να διεκδικώ λύσεις αλλά να αρνούμαι να συμμετέχω στην υλοποίηση τους;
Η επαγγελματική μου ενασχόληση, για πολλά χρόνια, με την υλοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων και του ΕΣΠΑ στην Ήπειρο, αλλά και η αυτοδιοικητική μου διαδρομή με χειροπιαστά, θα έλεγα, αποτελέσματα, με οπλίζουν με γνώσεις και εμπειρία που είναι απαραίτητες στην επιλογή μου ως υποψήφιος βουλευτής σήμερα, ή ως βουλευτής αύριο.
–Σας προβληματίζει η απαξίωση της πολιτικής;
Ασφαλώς, πολύ περισσότερο όταν στην απαξίωση της πολιτικής συντελούν οι κοινωνικές ανισότητες, το βόλεμα των δικών μας παιδιών, η διαφθορά και η διαπλοκή, η ανάδειξη ανίκανων αλλά κομματικά πιστών ανθρώπων.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την ξύλινη πολιτική γλώσσα, καθώς και την αποκρουστική, τοξική τις πιο πολλές φορές αντιπαράθεση των πολιτικών, επί παντός επιστητού, οδηγούν στη δημιουργία της αντίληψης, ότι «όλοι ίδιοι είναι».
Και η αντίδραση των πολιτών είναι είτε η αποχή από την πολιτική ή η λεγόμενη αντισυστημική ψήφος, ως αποτέλεσμα της αρνητικής στάσης απέναντι στους θεσμούς και την πολιτική.
Η τραγωδία των Τεμπών αναδεικνύει με τον πιο επώδυνο τρόπο τα πιο νοσηρά χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής, όπως είναι η κομματοκρατία, η αναξιοκρατία και η πολιτική ανικανότητα.
–Πώς θα μπορούσε να ανακτήσει την αξιοπιστία της;
Καταπολεμώντας όσα ανέφερα πιο πάνω.
Πώς γίνεται αυτό;
Με διαφάνεια, με λογοδοσία, με εμπέδωση της αξιοκρατίας, με πολιτική αξιοπιστία, όχι άλλα λέμε προεκλογικά και άλλα πράττουμε μετά, με την αποκατάσταση της εικόνας της πολιτικής ως εργαλείο βελτίωσης της κοινωνικής και οικονομικής θέσης των πολιτών και όχι των πολιτικών ή των κομματικών παρατρεχάμενων.
Με ακέραιους και ικανούς πολιτικούς, που αντιλαμβάνονται την ενασχόληση με την πολιτική, ως αγώνα και διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, όχι ως επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη.
Για αυτό είμαι υπέρμαχος των θητειών.
–Ποιο θεωρείτε σήμερα το σημαντικότερο πρόβλημα του νομού Ιωαννίνων;
Ας δούμε ένα παράδειγμα που αναδεικνύει με τον πιο εύγλωττο τρόπο το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μου πρόβλημα.
Εδώ και εννιά χρόνια προσπαθούμε να φτιάξουμε το Προεδρικό Διάταγμα για τη λίμνη, αλλά μέχρι τώρα τα αποτελέσματα είναι μια …τρύπα στο νερό!
Θα μπορούσε το παράδειγμα να αφορά το Ρυθμιστικό του Λεκανοπεδίου, τα μεγάλα έργα υποδομής, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα επανέρχονται στο δημόσιο διάλογο, αλλά χωρίς να γίνεται ποτέ το επόμενο βήμα, θα μπορούσε ασφαλώς το παράδειγμα να αφορά την επιτυχή απορρόφηση των κοινοτικών πόρων, αλλά την παγίωση της Ηπείρου μεταξύ των τελευταίων περιφερειών της Ευρώπης, όσον αφορά τους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα λοιπόν δεν είναι κάποιο έργο ή κάποια δράση που καθυστερεί ή δεν υλοποιείται, είναι η πολιτική αναποτελεσματικότητα, η απομάκρυνση του δημοσίου διαλόγου από τον πολιτικό ορθολογισμό, η απουσία ενός καθαρού διεκδικητικού πλαισίου, η έλλειψη μιας πολιτικής και κοινωνικής ατζέντας, μιας πυξίδας για το μέλλον, που θα κινητοποιεί τους παραγωγικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς, η φωνή των οποίων θα ενώνεται με αυτή των βουλευτών.
Αντί τον πολιτικό αναμηρυκασμό των ίδιων ζητημάτων, αποτέλεσμα της πολιτικής αναποτελεσματικότητας και της στασιμότητας που βρίσκεται ο νομός Ιωαννίνων και η Ήπειρος, χρειάζεται πριν και πάνω από όλα αλλαγή πολιτικού υποδείγματος.
Στη δράση, στη στοχοθεσία, στη συνεργασία, στη διεκδίκηση, στην αποδοχή της λογοδοσίας ως εργαλείο αξιολόγησης.
-Από την τοπική αυτοδιοίκηση και τη θητεία στο Δήμο, τι είναι αυτό που θυμάστε πιο έντονα;
Ασφαλώς την περίοδο 2013-2014 που υπήρξα αντιδήμαρχος οικονομικών.
Ανέλαβα στο μέσο μιας μεγάλης αναταραχής, ο Δήμος υπολειτουργούσε μετά τη διαπίστωση μιας μεγάλης υπεξαίρεσης στα ταμεία του Δήμου, κυριαρχούσε η ανασφάλεια και η καχυποψία μεταξύ των εργαζομένων της οικονομικής υπηρεσίας.
Και όμως με τους ίδιους ανθρώπους, με πολλή δουλειά, θυμάμαι σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, αναδιοργανώσαμε τη λειτουργία της υπηρεσίας, θεσπίσαμε κανόνες εσωτερικής λειτουργίας και παρακολούθησης, αποπληρώσαμε οφειλές εκατομμυρίων που έρχονταν πριν πολλά χρόνια, καθιερώσαμε διαφανείς κανόνες πληρωμής για όλους τους προμηθευτές, θέσαμε τις βάσεις ενός οικονομικά βιώσιμου δήμου.
Η δουλειά που είχαμε κάνει αναγνωρίστηκε όχι μόνο από το σύνολο του δημοτικού συμβουλίου, αλλά νομίζω από τη μεγάλη πλειοψηφία της γιαννιώτικης κοινωνίας.
Αποδείξαμε πως όταν υπάρχει σχέδιο και πολιτική βούληση, η μιζέρια, η αδιαφορία, ο ωχαδερφισμός πάνε …περίπατο!
–Αυτοδιοίκηση ή κεντρική πολιτική σκηνή;
Μετά από έναν μεγάλο κύκλο στο χώρο της αυτοδιοίκησης, νομίζω πως μπορώ να είμαι χρήσιμος στην περιοχή μας και στην τοπική μας κοινωνία από το χώρο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
-Τι είναι για σας το ΠΑΣΟΚ;
Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη που οδήγησε στην εμπέδωση της δημοκρατίας, που αποκατέστησε κοινωνικά μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, που ήταν για πολλά χρόνια στο περιθώριο, που δημιούργησε κράτος πρόνοιας και δικαιοσύνης. Είναι η αλλαγή, η κοινωνική και οικονομική σύγκλιση, ο εκσυγχρονισμός της χώρας, είναι η ανάληψη των ευθυνών για τη διάσωση της χώρας.
Σήμερα είναι η γνήσια προοδευτική πρόταση, πρεσβεύει τη νέα αλλαγή που έχει ανάγκη χώρας μας. Είναι η ανάταση της κοινωνίας, της οικονομίας, των θεσμών και της Δημοκρατίας.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Είναι οι φίλοι, οι παρέες, οι πολιτικές αναζητήσεις, οι συζητήσεις και οι τσακωμοί, οι χαρές και οι λύπες μετά από νίκες ή ήττες, είναι εν τέλει ένα μέρος της ζωής μου.
-Πως θα πείθατε έναν νέο για να σας ψηφίσει;
Θα προσπαθούσα κατά αρχήν να τον πείσω να συζητήσουμε για την πολιτική.
Θα προσπαθούσα να τον πείσω ότι η αποχή του εν τέλει σημαίνει ανοχή σε ένα σύστημα που βολεύεται όταν οι νέοι άνθρωποι μένουν στο περιθώριο, ότι αυτή η πολιτική στάση ευνοεί όσους επενδύουν στην ακινησία, την αδράνεια, τη στασιμότητα και την μοιρολατρία, ακριβώς επειδή επιθυμούν να μείνουν άθικτα κατεστημένα, αντιλήψεις και πρακτικές νομής της εξουσίας και αδιαφανούς πελατειακής διαχείρισης.
Ότι δεν πρέπει να αφήνει κάποιους άλλους να καθορίζουν και να διαμορφώνουν το δικό του μέλλον.
Ότι πρέπει να πάει να ψηφίσει και ας μην ψηφίσει εμένα.
–Χωρούν σήμερα υποσχέσεις στους ψηφοφόρους;
Υπάρχουν στην πολιτική σκηνή και στα κόμματα πολιτικοί που πολιτεύονται με βάση την υποσχεσιολογία, τις εξυπηρετήσεις ή το τάξιμο;
Προφανώς και ναι.
Η σημερινή κυβέρνηση άλλωστε αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του κράτους ως κομματικό λάφυρο, ενώ πρωτοστατεί στη δημιουργία των πελατειακών δικτύων.
Προσωπικά δεν πολιτεύομαι έτσι, όχι γιατί δεν ελέγχω ή δεν διαχειρίζομαι δομές εξουσίας, αλλά γιατί πιστεύω και αγωνίζομαι για ένα διαφορετικό υπόδειγμα πολιτικού.
Πιστεύω ότι απέναντι μου έχω πολίτες με αγωνίες και προβλήματα και όχι πελάτες.
-Μπορεί να γίνει το ΠΑΣΟΚ ξανά, πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων;
Μπορούμε να εμπνεύσουμε ξανά την ελληνική κοινωνία;
Εν αρχή η αλλαγή του σημερινού «αρρωστημένου» πολιτικού κλίματος με την ύπαρξη ενός ισχυρού ΠΑΣΟΚ. Ο πρωταγωνιστικός πολιτικός ρόλος ενός πολιτικού και κοινωνικού χώρου, που ιστορικά ταυτίστηκε με την εθνική συνεννόηση, την πρόοδο και την ευημερία όλων των πολιτών, τις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις (ΚΕΠ, ΑΣΕΠ, Διαύγεια, περιφερειακή ανάπτυξη και αποκέντρωση), αποτελεί αδήριτη κοινωνική και πολιτική ανάγκη για τη ριζική αλλαγή σελίδας στη χώρα μας.
Αν ως χώρα και ως κοινωνία επιλέξουμε τη συντήρηση των αποτυχημένων μοντέλων διακυβέρνησης των τελευταίων εννέα ετών, τότε όλο και περισσότερο θα βυθιζόμαστε στη δίνη μιας κρίσης που ανακυκλώνει τις πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες του παρόντος, αλλά και του πρόσφατου παρελθόντος.
Εμείς, όμως, δεν είμαστε εδώ για να τους ακολουθήσουμε, μαθαίνουμε από τα λάθη μας και «προοδεύουμε», ώστε να αποτελέσουμε τον καταλύτη των εξελίξεων μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Επιδιώκουμε την αλλαγή προτύπου διακυβέρνησης της χώρας, με σεβασμό στο κράτος δικαίου, με μια οικονομική πολιτική που οδηγεί στην πραγματική σύγκλιση του επιπέδου ζωής του ελληνικού λαού με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Για αυτό ζητούμε ισχυρή εντολή για αλλαγή πολιτικής.
Η αλλαγή πολιτικής που έχει ανάγκη η χώρα μας, δεν είναι ένας ευκαιριακός εκλογικός στόχος, δεν είναι εναλλαγή στη νομή της εξουσίας, είναι μάχη διαφορετικών αντιλήψεων για το μέλλον της χώρας μας.
Η ανάταση της κοινωνίας, της οικονομίας, των θεσμών και της Δημοκρατίας, είναι όρος επιβίωσης και προόδου του έθνους. Μόνο με το ΠΑΣΟΚ ισχυρό και πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων, μπορούμε να προσδοκούμε σε καλύτερες ημέρες.
