Πολλά από τα βότανα που γνωρίζουμε από παιδιά, από τότε που οι γιαγιάδες μας τα χρησιμοποιούσαν για να δώσουν άμεσες και πρακτικές λύσεις σε πολλά μικρά αλλά συνήθη προβλήματα υγείας, υπάρχουν μέχρι σήμερα στην καθημερινότητά μας.
Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα, ακολούθησε ενδεχομένως μια μεταβατική περίοδος “σνομπισμού”, η οποία άρχισε να καταρρέει όταν οι επιστήμονες ήρθαν να επιβεβαιώσουν και να τεκμηριώσουν όλα όσα η ελληνική παράδοση “γνώριζε από γεννησιμιού της”.
Το τσάι του βουνού ή σιδερίτης, είναι γνωστό για τις μεγάλες ποσότητες σιδήρου που περιέχει και μπορεί να επιδράσει κατά της αναιμίας, των ιών και των φλεγμονών.
Το χαμομήλι, χρησιμοποιείται κατά κόρον ως βάση σε κρέμες για εγκαύματα.
Το θυμάρι, από το οποίο παράγεται η θυμόλη, έχει αντισηπτική και αντιοξειδωτική δράση, βοηθά στην άμυνα του οργανισμού και χρησιμοποιείται για την παραγωγή αποσμητικών. Επίσης, αν προσθέσουμε φρέσκα φύλλα θυμαριού στη σαλάτα (στην ανάγκη και αποξηραμένα), αυτό μπορεί να συμβάλει στη μείωση της χοληστερίνης.
Το μελισσόχορτο, από το οποίο παράγεται, μεταξύ άλλων, η κιτράλη, ένα ακριβό αιθέριο έλαιο, έχει πολλή μεγάλη απήχηση στον τομέα της αρωματοποιίας αλλά και της φαρμακολογίας. Ως ρόφημα έχει αντικαταθλιπτική δράση, κατευνάζει και βοηθά την ομαλή πέψη και τη σωστή λειτουργία των εντέρων.
Τέλος, η ρίγανη, από την οποία παράγεται η καρβακρόλη, είναι εξαιρετικός σύμμαχος κατά των κρυολογημάτων, με αντισηπτική δράση. Η καρβακρόλη, είναι επίσης, βασικό συστατικό φαρμάκων για ασθένειες ζώων.
