Οι γέφυρες τύπου μπέλεϋ δεν είναι άγνωστες στην Ήπειρο. Μία από τις τελευταίες που τοποθέτησε ο στρατός ήταν στη Γότιστα, το 2021, μετά από την κατάρρευση της γέφυρας που υπήρχε. Μάλιστα είναι η γέφυρα που έχει και το ρεκόρ!
Τα τελευταία έξι χρόνια η Μονάδα Μελετών και Κατασκευών (ΜΟΜΚΑ) του ΓΕΕΘΑ τοποθέτησε δεκαέξι γέφυρες Μπέλεϋ σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όλες για λόγους φυσικών καταστροφών.
Ειδικότερα τέσσερις γέφυρες εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, μία στον Φενεό Κορινθίας, τέσσερις στην ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας, τρεις στη Θεσσαλία, δύο στα Ιωάννινα και δύο στην Κεφαλονιά.
Η πρωταθλήτρια σε μήκος Μπέλεϋ είναι εκείνη που τοποθετήθηκε στον Άραχθο επί της επαρχιακής οδού στη Μικρή Γότιστα του Δήμου Μετσόβου και έχει μήκος 50 μέτρα ενώ η δυσκολότερη από τεχνικής απόψεως ήταν εκείνη στο Χειμωνικό Κεφαλονιάς.
«Οι Μπέλεϋ είναι ό,τι πιο αξιόπιστο, ευέλικτο και κυρίως γρήγορο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, τη στιγμή μάλιστα που στον πληθυσμό υπάρχει ένα αίσθημα απελπισίας γι’ αυτό που συμβαίνει. Είναι μεγάλη υπόθεση για ουσιαστικούς αλλά και ψυχολογικούς λόγους και για λόγους ηθικού να μπορεί ο στρατός να παρέχει μια τέτοια λύση, άμεση και λειτουργική» τονίζει ο κ. Κλούβας. Αναφέρει, μάλιστα, ότι το υλικό των κατασκευών αυτών, με την κατάλληλη συντήρηση και τον απαραίτητο έλεγχο, έχει πολύ μεγάλη αξιοπιστία, για πάρα πολλά χρόνια.
Η ιστορία της Μπέλεϋ
Παρουσιάζοντας την ιστορία της γέφυρας Μπέλεϋ, ο διευθυντής της Μονάδας Μελετών και Κατασκευών του ΓΕΕΘΑ αναφέρει ότι o Βρετανός πολιτικός μηχανικός Ντόναλντ Μπέλεϋ (Donald Bailey) που έλαβε και τον τίτλο του Σερ, είχε ξεκινήσει στο πλαίσιο του διδακτορικού του να σχεδιάζει αυτή τη γέφυρα, φτιάχνοντας προσομοιώματα με τα οποία, μάλιστα, έπαιζε και ο γιος του, όπως απεικονίζεται σε βίντεο της εποχής εκείνης.
Η φιλοσοφία με την οποία δημιουργήθηκε, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βασιζόταν στη δυνατότητά της να συναρμολογείται μόνο από οκτώ άτομα, ώστε να μπορεί να στηθεί γρήγορα, χωρίς μηχανήματα και από λίγους ανθρώπους όπου και όποτε οι πολεμικές επιχειρήσεις το απαιτούσαν. «Κανείς δεν μπορούσε τότε να σκεφτεί ότι μια τέτοια απλή κατασκευή θα είχε τέτοια απήχηση» σημειώνει ο κ. Κλούβας και αναφέρει ότι σήμερα πια μπορεί κανείς να συναντήσει τέτοιες γέφυρες σε κάθε γωνιά του κόσμου, είτε για λόγους σύνδεσης περιοχών, είτε ως τουριστικά αξιοθέατα, είτε ως σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος.
