Καλοί οι κόμβοι και δεν είναι λίγοι αυτοί που κατασκευάζονται στο οδικό δίκτυο της Ηπείρου όμως το διάστημα αυτό οι δρόμοι στην Πρέβεζα εξελίσσονται σε οδοί του μαρτυρίου…
Μαρτύριο που ξεκινά από το Άκτιο και φτάνει μέχρι τα Θεσπρωτικά παράλια και άλλο μαρτύριο από τα παράλια της Πρέβεζας μέχρι τον Λούρο και την Γέφυρα Καλογήρου.
Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα..
Οι ουρές χιλιομέτρων, η καθυστέρηση, η δοκιμασία κάτω από τον καυτό ήλιο.
Η Αμβρακία Οδός που βίαια κόπηκε στο Άκτιο, χωρίς να υπάρξει μέριμνα για μία φυσική συνέχεια του δρόμου με αντίστοιχα τεχνικά χαρακτηριστικά ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα φέρει προβλήματα.
Και κινδύνους σε ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο όμως είναι αυτό που συνδέει την Πρέβεζα με την Θεσπρωτία και την Άρτα ή τα Γιάννινα.
Η Πρέβεζα αποτελεί πλέον μία νότια οδική πύλη χωρίς να γίνει καμία έγκαιρη προετοιμασία για να αναβάθμιση των δρόμων της περιοχής που παραμένουν ίδιοι από την δεκαετία του 60 και χωρίς να υπάρξει έγκαιρη προώθηση των έργων σύνδεσης ούτε με την Ιόνια, ούτε με την Εγνατία.
Τα προβλήματα αυτά αναδεικνύονται με ένταση αυτό το διάστημα και αναμένεται να διατηρηθούν ως το τέλος Αυγούστου..
Όπως όλα δείχνουν αυτό δεν θα είναι το τελευταίο καλοκαίρι όπου το οδικό δίκτυο θα βουλιάζει.. Θα ακολουθήσουν κι άλλα αφού χρήματα δεν υπάρχουν ή ακόμη κι αν βρεθούν θα απαιτηθεί στην καλύτερη περίπτωση μια πενταετία για να υλοποιηθούν ουσιαστικές παρεμβάσεις..
