Τα στρατόπεδα, στους Φιλιάτες και την Κόνιτσα, αποτελούν την τελευταία παρουσία του κράτους στις ακριτικές περιοχές.
Έχουν απομακρυνθεί δημόσιες υπηρεσίες, έχουν κλείσει τράπεζες, έχουν εγκαταλειφθεί χωριά και οικισμοί στην τύχη τους..
Τα στρατόπεδα στις ακριτικές περιοχές αποτελούν το τελευταίο οξυγόνο για αυτές..
Λόγοι εθνικοί και όχι μόνο επιβάλλουν την παρουσία τους και το αίτημα αυτό πρέπει να γίνει ολόκληρης της Ηπείρου..
Όσο για κείνους που με ευκολία λένε «μα θέλουν τα στρατόπεδα για τον καφέ και το σουβλάκι» η απάντηση είναι πολύ απλή…
Ναι.. Και για αυτό..
Όπως για τον ίδιο ακριβώς λόγο θέλουν τα στρατόπεδα και στην Κόρινθο, στην Κοζάνη και την Λάρισα..
Με την διαφορά ότι δίπλα στα σύνορα οι άνθρωποι δεν θέλουν τα στρατόπεδα μόνο για τον καφέ και το σουβλάκι..
Τα θέλουν για να διατηρηθούν ανοιχτά τα σχολεία..
Για να αισθάνονται ασφάλεια..
Εν τέλει γιατί πρέπει να επιχειρηματολογεί κάποιος για το αυτονόητο.. Για την παρουσία δηλαδή των στρατοπέδων δίπλα στα σύνορα..
