Η Πανηπειρωτική βρίσκεται σε αποδρομή.. Σε τέλμα που γίνεται αντιληπτό από την απουσία της σε μικρά και μεγάλα της Ηπείρου..
Η Πίτα του Ηπειρώτη είναι η αφορμή και προφανώς δεν είναι η αιτία για να αναδείξει ότι το πρόβλημα για την μεγαλύτερη οργάνωση των αποδήμων είναι σοβαρό.
Ο ρόλος της Πανηπειρωτικής δεν μπορεί να περιορίζεται σε γιορτές, χορούς και τραγούδια.. Για όσους δεν θυμούνται ή θέλουν να λησμονούν, ας ανατρέξουν στα μεγάλα και ουσιαστικά συνέδρια που οργάνωνε την δεκαετία του 90 στην Ήπειρο, συνέδριο που αποτελούσαν σταθμό και δημιουργούσαν γεγονότα.
Η Πίτα του Ηπειρώτη και οι εικόνες με τα άδεια καθίσματα στο στάδιο του Γαλατσίου μπορούν να είναι η αφορμή. Για μία εκ βάθρων αναδιοργάνωση, για νέες γέφυρες με την Ήπειρο, για επαφή με τα προβλήματα του τόπου που εκπροσωπεί..
Αν αυτό δεν γίνει άμεσα, τότε είναι ορατός ο κίνδυνος να περάσει οριστικά στην ιστορία..
Και είναι υπόθεση όλων, όχι μόνο ενός προέδρου ή ενός διοικητικού συμβουλίου.
