Με πολλά χρόνια εμπειρία και με ταξίδια στα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου, ο Δημήτριος Παπατσάτσης, καταθέτει μία ενδιαφέρουσα πρόταση με βασικό αποδέκτη τον ΟΛΗΓ.
Για εκσυγχρονισμό και μεγαλύτερη ασφάλεια, αφού όπως τονίζει, η ναυτιλία εξελίσσεται ραγδαία και έχει απαιτήσεις.
Επικεντρώνεται στα μέσα πρόσδεσης ενός πλοίου στο λιμάνι στην περίπτωση της Ηγουμενίτσας εξακολουθεί να γίνεται με παραδοσιακά μέσα.
Κάβοι, ειδικά σχοινιά…
Ήδη πολλά λιμάνια προκειμένου να μειώσουν τα ποσοστά και τις πιθανότητες ατυχημάτων εφαρμόζουν ένα εξελιγμένο τεχνολογικά σύστημα.
Χωρίς κάβους και χωρίς σχοινιά.
Στη γλώσσα των ναυτικών λέγεται «σύστημα πρόσδεσης κενού» και λειτουργεί με κενό αέρος, αυτοματοποιημένα και με μεγάλη ασφάλεια.
Τα πλεονεκτήματα όπως τα απαριθμεί ο ίδιος:
-Μειωμένες εκπομπές ρύπων [πλοίου], χάρη στην ταχύτερη διαδικασία πρόσδεσης.
-Πρόσδεση και απόδοση σε χρόνο [max 40″].
-Δεν απαιτούνται μέσα πρόσδεσης πλοίου.
-Χρειάζεται μόνο ένας χειριστής.
-Εξοικονόμηση καυσίμων πλοίου .
-Μειωμένος κίνδυνος ατυχημάτων ελλιμενισμού.
-Ακριβής και αυτόματη επανατοποθέτηση του πλοίου.
-Μειωμένη κίνηση του πλοίου όταν είναι ελλιμενισμένο.[λόγο καιρικών συνθηκών].
-Λιγότερη φθορά στα προστατευτικά λιμένα [Fenders], στις ράμπες, κάβους καθώς και της πλευρικής επιφάνειας του πλοίου
-Δυνατότητα εξοικονόμησης υποδομών, χώρου.
