Ψήφισμα διαμαρτυρίας για το φορολογικό νομοσχέδιο εξέδωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων ο οποίος βρίσκεται και σε κινητοποιήσεις.
Στο ψήφισμα αναλύει σημείο προς σημείο τις επιπτώσεις από τις φορολογικές αλλαγές και επισημαίνει ότι η απόσυρση του νομοσχεδίου είναι ζωτικής σημασίας.
Αναλυτικά το ψήφισμα
1) Σε μία ιδιαζόντως δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, που όλοι μας βιώνουμε ως αποτέλεσμα της μνημονιακής κρίσης, της παν-δημίας, της ενεργειακής κρίσης, της καλπάζουσας ακρίβειας και του πληθωρισμού, η κυβέρνηση επιλέγει, στο όνομα, δήθεν, της καταπο-λέμησης της φοροδιαφυγής, την άδικη, αναχρονιστική και ισοπεδωτική φορολόγηση των επιστημόνων, των ελευθέρων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων.
Άδικη, καθότι πρόκειται για οριζόντια φορολογική επιβάρυνση επί «δικαίων και αδίκων»
Αναχρονιστική, καθότι επαναφέρει τη φορολόγηση επί τεκμαρτού κέρδους, η οποία είχε εισαχθεί προ τριακονταετίας , ήτοι σε χρόνο που η Πολιτεία δεν διέθετε την πληθώρα των σύγχρονων μεθόδων ελέγχου και ψηφιακών μέσων.
Ισωπεδωτική, καθότι οδηγεί τη μικρή και μεσαία τάξη, τη «ραχοκοκαλιά» της εθνικής οικονομίας, σε αφανισμό και οικονομική εξαθλίωση.
2) Το επιχείρημα της κυβέρνησης για φορολογική δικαιοσύνη επικαλούμενη ότι «δεν μπορούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες να πληρώ-νουν λιγότερους φόρους από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους» αποτελεί πυροτέχνημα, που αποσκοπεί στην πραγματικότητα στη στοχοποίησή μας. Και τούτο διότι, προς επίρρωση η Κυβέρνηση επικαλείται τα δηλωθέντα εισοδήματά μας του έτους 2022, ήτοι της φορολογικής χρήσης έτους 2021, όπου τον μισό χρόνο είμασταν κλειστοί, λόγω της πανδημίας,και τα έσοδά μας ήταν ελάχιστα. Δηλαδή σκοπίμως χρησιμοποιεί ως μέτρο σύγκρισης τη χειρότερη εισοδηματική χρονιά μας έναντι μιας σταθερά εισοδηματικής χρονιάς των μισθωτών και των συνταξιούχων.
3) Η φορολόγησή μας επί τεκμαιρόμενου ελάχιστου κέρδους με βάση 14 ακαθάριστους μισθούς ενός μισθωτού, το οποίο μάλιστα προσαυξάνεται, αφενός μεν ανάλογα με το χρόνο άσκησης του επαγγέλματος (τριετίες), αφετέρου δε, σωρευτικά με βάση το ετήσιο κόστος μισθοδοσίας και το μέσο όρο του ετήσιου τζίρου του ΚΑΔ, αποτελεί ευθεία παραβίαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, που επιτάσσσει τη συμμετοχή στα φορολογικά βάρη με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα του κάθε φορολογούμενου, δηλ. επί του πραγματικού καθαρού κέρδους, μετά την αφαίρεση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα.
Η φορολόγηση με τεκμήρια είναι πισωγύρισμα και παρέλκει σχολιασμού ο κυβερνητικός παραλληλισμός με το σύστημα των αντικειμενικών αξιών για τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων.
4) Το νομοσχέδιο είναι μεν συγκυριακό, καθότι στοχεύει στην άντληση 613 εκατομμυρίων ευρώ από την εν λόγω φορολόγησή μας, αλλά είναι μόνιμο και προεχόντως βαθιά δογματικό. Τούτο διότι, επιδιώκεται ο μετασχηματισμός της ατομικής οικονομικής δραστη-ριότητας με τη μετάβαση από το καθεστώς της αυτοαπασχόλησης στο καθεστώς της υπαλληλοποίησης.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι επιστήμονες, ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοπασχολούμενοι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στην άδικη αυτή φορολόγηση και θα δούν την πόρτα εξόδου από το επάγγελμά τους, οδηγούμενοι ως υπάλληλοι σε μεγάλες εταιρείες και μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις.
Η φορολογική εξόντωση είναι προ των πυλών, ενώ είναι έωλο το επιχείρημα της Κυβέρνησης για την υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών άλλων χωρών της Ε.Ε., αφού είναι κοινό τοις πάσι ότι το οικονομικό status αυτών απέχει παρασάγγας από το οικο-νομικό status των μικρών και μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών στη χώρα μας, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους στενάζουν σήμερα να ανταποκριθούν στις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
5) Δεν πατάσσει τη φοροδιαφυγή, η οποία υπάρχει στα μεγάλα εισοδήματα, αλλά για άλλη μία φορά τα αφήνει στο απυρόβλητο κλείνοντας τους το μάτι εισάγοντας μάλιστα και ευνοϊκές για αυτά ρυθμίσεις (άρθρα 49 και 50 του νομοσχεδίου για τη μείωση του συντελεστή φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου και τη μείωση του συντελεστή φόρου πώλησης εισηγμένων μετοχών)
6) Ο φορολογούμενος έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει το τεκμήριο ζητώντας ταυτόχρονα φορολογικό έλεγχο. Αντί, λοιπόν, η Πολιτεία να εδραιώσει τη φορολογική συνείδηση του πολίτη και να θεμελιώσει μία αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης πολίτη-κράτους, επιλέγει μεθόδους τιμω-ρητικού χαρακτήρα και καθιερώνει τεκμήριο φορολογικής ενοχής για όσους υπολείπονται του τεκμηρίου.
Ο φορολογικός έλεγχος δεν είναι πρόσκληση σε κοινωνική εκδήλωση, αλλά η πολιτεία έχει υποχρέωση να διενεργεί φορολογικό έλεγχο, όχι «αλλά καρτ», αλλά σε όλους και όχι να μένουν «οιονεί ανέλεγκτοι» όσοι είναι άνω του τεκμηρίου και να δημιουργείται για αυτούς καθεστώς «οιονεί περαίωσης» των φορολογικών τους υπο-χρεώσεων. Για να μην αναφερθούμε στη γκρίζα ζώνη του ελέγχου, αφού η διαδικασία ελέγχου και οι όροι αυτού θα ρυθμιστούν με υπουργική απόφαση κατόπιν εισήγησης του Διοικητή της ΑΑΔΕ.
7) Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση εμμένει σε αυτές τις άδικες, αναχρονιστικές και ισοπεδωτικές μεθόδους φορολόγησης, αγνοώντας επιδεικτικά ότι η πλειοψηφία των επιστημόνων, των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων έχει ήδη σωρευμένα χρέη προς Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία και Τράπεζες.
ΘΕΛΟΥΜΕ φορολογική δικαιοσύνη και την πάταξη της φοροδιαφυγής, αλλά τούτο προϋποθέτει έναν ουσιαστικό διάλογο μεταξύ όλων των φορέων.
ΘΕΛΟΥΜΕ τη δίκαιη φορολόγησή μας με ένα σύστημα , που θα λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές συνθήκες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και κυρίως τις ιδιαιτερότητες κάθε κλάδου.
ΘΕΛΟΥΜΕ ένα φορολογικό σύστημα, που θα εδράζεται στη συνεισφορά του καθενός μας στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις πραγματικές δυνάμεις του και όχι με «τεκμαρτά» και ανύπαρκτα εισοδήματα.
Τούτο μπορεί να επιτευχθεί με:
-σύστημα εισαγωγής εσόδων-εξόδων για όλους τους φορολο-γούμενους
– έκπτωση δαπανών για προσφερόμενες υπηρεσίες
-κλιμακωτή φορολόγηση με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές
-κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος
-φορολόγηση μεγάλων εισοδημάτων
Κατόπιν των ανωτέρω, για άλλη μία φορά εκφράζουμε την αντίθεσή μας στα εν λόγω φορολογικά μέτρα.
Η απόσυρσή τους είναι και παραμένει ζήτημα ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή μας και την αξιοπρέπειά μας. Είναι ζήτημα ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
