Μία φωτογραφία ήταν η αφορμή.. Η φωτογραφία ενός ηλικιωμένου που στέκεται μπροστά το μνημείο των πεσόντων αφήνοντας ένα δάφνινο στεφάνι.
Στο χωριό Βροντισμένη που μαζί με το Καλπάκι αποτέλεσε την πρώτη γραμμή άμυνας το 1940 που σταδιακά έφερε και τις πρώτες νίκες.
Μία φωτογραφία λοιπόν ήταν η αφορμή καθώς ο Θωμάς Γκόγκος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και στέκεται εκεί μπροστά στο μνημείο με περηφάνια και λεβεντιά!
Είναι από τους ελάχιστους που βρίσκονται ακόμη στη ζωή και έχουν να θυμούνται το Έπος του 40, την Κατοχή και τον Εμφύλιο..
Μοιάζει με μυθιστόρημα η ζωή του κυρίου Θωμά..
Δεν βρέθηκε στο μέτωπο όταν ξεκίνησε ο πόλεμος καθώς ήταν μόλις 17 ετών.. Βρέθηκε όμως λίγο αργότερα στην Αντίσταση και πολέμησε στα περισσότερα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας.
Και μετά βρέθηκε στον Εμφύλιο, την πιο πικρή σελίδα της χώρας και της ζωής του… Αδέρφια να πολεμούν αδέρφια. Ήταν στην ομάδα ανταρτών που πέρασε τον Χαρίλαο Φλωράκη στην Αλβανία.
Έζησε φυλακίσεις και εξορίες. Καταδικάστηκε τρεις φορές σε θάνατο..
Κουβαλάει τις μνήμες ενός αιώνα. Και της Ελλάδας που στα χρόνια αυτά έζησε μεγάλες αλλά και πολύ πικρές στιγμές.
Σαν μυθιστόρημα είναι και η προσωπική του ζωή… Μια γυναίκα ερωτεύτηκε κι αγάπησε. Αυτή που έγινε γυναίκα του μετά βασάνων αφού ήταν φτωχός και η οικογένειά της δεν τον ήθελε για γαμπρό… Άλλες εποχές, άλλα ήθη.
Όμως και σε κείνα τα πέτρινα χρόνια η αγάπη έβρισκε τρόπο να χαράξει τον δικό της δρόμο.
Την γυναίκα που αγάπησε τελικά την παντρεύτηκε.. Τα παιδιά του τα γνώρισε όταν είχαν μεγαλώσει, ήταν κοντά στα οκτώ τους χρόνια, αφού ο ίδιος είτε ήταν εξορία, είτε φυλακή.
Με την μεταπολίτευση η ζωή του πέρασε σε κανονικούς ρυθμούς.
Το χωριό του έγινε ο κόσμος όλος και η κτηνοτροφία η βασική του ασχολία.
«Αυτά που ζήσαμε εμείς να μην τα ζήσει κανείς» λέει σε παιδιά και εγγόνια.. Από όλα όσα έζησε το χειρότερο ήταν ο εμφύλιος.. Και η συμβουλή του.. «Να κοιτάτε πάντα μπροστά..»
Ο κ. Θωμάς Γκόγκος έχει χάσει τη σύντροφο της ζωής του. Ζει μόνιμα στο χωριό όπου δέχεται πολύ συχνά επισκέψεις από παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα..
Περπατάει καθημερινά αρκετά χιλιόμετρα και παρακολουθεί με ζωηρό ενδιαφέρον τα πολιτικά δρώμενα.
Τρία παιδιά, έξι εγγόνια και έξι δισέγγονα, αποτελούν το καμάρι του..
Σε λίγες μέρες όλοι αυτοί, θα βρεθούν κοντά του… Για να γιορτάσουν τα εκατοστά γενέθλια του πατέρα και παππού.. Ενός ανθρώπου που αποτελεί ζωντανή ιστορία του τόπου!
Το ημερολόγιο όταν γεννήθηκε έγραφε 25 Νοεμβρίου 1923!
-Το Epiruspost ευχαριστεί τον Γιάννη Σταύρου, δισέγγονο που Θωμά Γκόγκου, για τις πληροφορίες και την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
