Πόσο εύκολο είναι για τα παιδιά του Λυκείου και για όσα ετοιμάζονται για πανελλαδικές να επιλέξουν το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν; Θα είναι το πτυχίο αρκετό για να τους εξασφαλίσει θέση στην αγορά εργασίας και μάλιστα σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες;

Αυτά ήταν ορισμένα από τα ερωτήματα που τέθηκαν και απαντήθηκαν στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Σύλλογος Φροντιστών και το Επιμελητήριο Ιωαννίνων με κεντρικό ομιλητή τον Στράτο Στρατηγάκη, Μαθηματικό, εκπαιδευτικό συντάκτη και σύμβουλο σταδιοδρομίας.

Αυτό που έκανε σαφές ο κ. Στρατηγάκης είναι πως τα παιδιά επιλέγουν σπουδές και όχι επάγγελμα ενώ ανέλυσε και αρκετές περίεργες πτυχές του εξεταστικού συστήματος.

«Μια μεγάλη παγίδα είναι να βρω το επάγγελμα του μέλλοντος.. Και είναι παγίδα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αυτή την στιγμή ποια θα είναι τα επαγγέλματα του μέλλοντος.

Διότι ο κόσμος αλλάζει πάρα πολύ γρήγορα, όλοι μιλάνε για τεχνητή νοημοσύνη και ξαφνικά εμφανίστηκαν οι Κινέζοι και λένε «εμείς το κάνουμε δωρεάν και φτηνά» και ανέτρεψαν όλο το σκηνικό μέσα σε δέκα μέρες.

Βλέπετε λοιπόν, οι αλλαγές είναι πάρα πολύ μεγάλες, δεν προλαβαίνουμε να τις παρακολουθήσουμε. Συνεπώς, δεν μπορούν οι επιλογές να γίνονται με βάση αυτό που θα έρθει στο μέλλον, γιατί δεν ξέρουμε ποιο είναι.

Το άλλο ζήτημα είναι ότι σε αυτή την ηλικία τα παιδιά δεν επιλέγουν επάγγελμα, σπουδές επιλέγουν. Το τι επάγγελμα θα κάνουν με τις σπουδές που θα αποκτήσουν, θα το δουν στην πορεία των σπουδών τους και εξαρτάται όχι μόνο από το πτυχίο όπως παλιά. Παλιά δηλαδή λέγαμε ότι όποιος τελειώσει μαθηματικός θα γίνει καθηγητής.

Αυτό συνέβαινε σε ποσοστό 90%, τώρα το ποσοστό είναι κάτω από 50%. Βλέπουμε λοιπόν ότι πια έχουν ανοίξει και τα επαγγέλματα, δέχονται δηλαδή πτυχιούχους με διαφορετικά πτυχία να κάνουν την ίδια δουλειά. Συνεπώς δεν επιλέγουμε αυτή τη στιγμή επάγγελμα, επιλέγουμε σπουδές» ανέφερε ο κ. Στρατηγάκης.

Την ίδια  ώρα που ο κόσμος αλλάζει ο χάρτης της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα έχει μείνει στην δεκαετία του 1980. Κι αυτό γιατί όπως τόνισε ο κ. Στρατηγάκης δεν υπάρχει τόλμη για αλλαγές στα τμήματα και για εκσυγχρονισμό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι από τα ελληνικά πανεπιστήμια αποφοιτά διπλάσιος αριθμός γεωπόνων από ότι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια ώρα ο πρωτογενής τομέας της χώρας φθίνει και συρρικνώνεται. Αποτέλεσμα οι πτυχιούχοι να μην μπορούν να απορροφηθούν στην αγορά εργασίας.

«Χρειαζόμαστε όλες τις σχολές. Διότι αν αρχίσουμε να λέμε τις σχολές οι οποίες έχουν επαγγελματικές προοπτικές, αυτομάτως θα κλείσουμε τις καλλιτεχνικές σχολές, θα κλείσουμε πολλές. Τις θέλουμε όλες τις σχολές.

Το μείγμα πρέπει να αλλάξει. Δηλαδή το μείγμα των εισακτέων και συνεπώς των πτυχιούχων. Σε κάποιες σχολές θέλουμε λιγότερους εισακτέους και σε κάποιες άλλες σχολές θέλουμε περισσότερους» τόνισε αναφέροντας ως πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τους πτυχιούχους πληροφορικής που προσλαμβάνονται από εταιρείες πριν ακόμη πάρουν πτυχίο.

Συνεπώς βλέπετε ότι θέλουμε περισσότερους πτυχιούχους πληροφορικής, λιγότερους γεωπόνος. Δεν λέμε να μην έχουμε γεωπόνος. Απλά πρέπει να αλλάξουν κάποια ποσοστά το οποίο δεν είναι εύκολο να γίνει με ένα νόμο. Γιατί για να αυξήσουμε τους φοιτητές πληροφορικής πρέπει να δοθούν χρήματα στα συγκεκριμένα τμήματα, να προσληφθούν καθηγητές κλπ. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία την οποία απλά κανείς δεν κάνει» τόνσιε.

Αναφερόμενος στις αλλαγές που μπορεί να προκύψουν από την λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα και τις επιπτώσεις κυρίως στα περιφερειακά Πανεπιστήμια, όπως αυτό των Ιωαννίνων, σημείωσε ότι οι αυτές δεν θα είναι ίδιες για όλες τις περιοχές.

«Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα τα επιλέξουν οι κάτοικοι των Αθηνών οι οποίοι πιστεύουν ότι το κόστος σπουδών θα είναι ίδιο με αυτό που θα χρειαστούν για να σπουδάσει το παιδί τους στα Γιάννινα. Επίσης θα τα επιλέξουν όσοι σκόπευαν να σπουδάσουν Ιατρική στο εξωτερικό.

Για τα υπόλοιπα τμήματα προς το παρόν δεν έχω δει κάποιο αξιόλογο πανεπιστήμιο να κάνει αίτηση για να πάρει άδεια. Όταν λέω αξιόλογο, κάποιο που να είναι στις διεθνείς κατατάξεις πάνω από τα ελληνικά.

Συνήθως είναι κάτω από τα ελληνικά. Όπως και περιμέναμε, δηλαδή τα πανεπιστήμια που δεν έχουν φοιτητές στο εξωτερικό όσους θα θέλανε θα ανοίξουν παραρτήματα. Δεν πρόκειται να ανοίξει ούτε η Οξφόρδη ούτε το Κέμπριτζ διότι αυτοί έχουν φοιτητές, δεν χρειάζονται άλλους» κατέληξε.

Το μήνυμα που έστειλε προς όλους ήταν ένα.. Επιλέγουν τα παιδιά τις σπουδές που θέλουν και όχι οι γονείς για τα παιδιά τους.