Γράφει: Πέτρος Κατσάκος
Οι εικόνες των ρημαγμένων στρατοπέδων που ο τηλεοπτικός φακός έχει μεταφέρει από τους χώρους που έχουν προταθεί ως χώροι φύλαξης των λαθρομεταναστών προκαλούν ένα εύλογο ερώτημα.
Ποιοι θα είναι αυτοί που θα αναλάβουν – με το αζημίωτο φυσικά – την κατασκευή των απαραίτητων κτηριακών υποδομών που θα χρειαστούν για την λειτουργία των 30 στρατοπέδων.
Ήδη ακούστηκαν οι πρώτες φωνές που μιλούν για το κατασκευαστικό πάρτι που κρύβεται πίσω από το όψιμο ενδιαφέρον για την μεταφορά ενός υπαρκτού προβλήματος από το κέντρο της πρωτεύουσας στην περιφέρεια.
Καταγγελίες και υπονοούμενα από παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης για απ’ ευθείας αναθέσεις των έργων στα σχεδιαζόμενα στρατόπεδα μεταναστών δίνουν μια νέα διάσταση στο προεκλογικό άνοιγμα μίας συζήτησης που επιμελώς βρισκόταν στο περιθώριο χρόνια τώρα από τις πολιτικές δυνάμεις που είχαν ψηφίσει τον περίφημο Κανονισμό «Δουβλίνο 2».
Ξαφνικά αυτοί που πριν μία δεκαετία συμφώνησαν με την υπογραφή τους την μεταροπή της χώρας σε επίσημο στρατόπεδο φύλαξης των μεταναστών από την δυτική Ευρώπη, αποφάσισαν την προεκλογική κατασκευή «στρατόπεδων φύλαξης ψηφοφόρων» όπου θα μεταφερθούν στο άμεσο μέλλον μερικά εκατομμύρια Έλληνες υπό το φόβο της απόδρασης από τις αγκάλες του δικομματισμού.
Με δέλεαρ την υπόσχεση μιας καθαρής πρωτεύουσας επιχειρούν σήμερα να κατασευάσουν μία πρότυπο ευρωπαϊκή δημοσιονομική φυλακή, που στο εξής θα παράγει αυτό το οποίο περιγράφει και η γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση: φυλακισμένους και δεσμοφύλακες…
