Ένα από τα πιο ορεινά και όμορφα χωριά της Ηπείρου. Στα μονοπάτια του Γράμμου. Εδώ βαρύς ο χειμώνας και στην καρδιά του οι κάτοικοι της περιοχής τιμούν την δική τους Παναγιά. Την Παναγιά την Πληκαδίτισσα.
Η εικόνα της στολίστηκε με λουλούδια από την παραμονή, όπου οι γυναίκες του χωριού έφτασαν στην εκκλησία για να τιμήσουν την χάρη της.
Την Κυριακή, μετά τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία έγινε λιτάνευση της εικόνας στο χωριό και μετά ντόπιοι και επισκέπτες βρέθηκαν στο κοινό τραπέζι, όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο.
Η εικόνα της Παναγιάς, που με ευλάβεια προσκυνούν όλοι βρέθηκε στο δάσος, πριν από 250 χρόνια περίπου.
Ήταν περίπου το 1770, εποχή Τουρκοκρατίας. Βλάχοι βοσκοί, που είχαν τα κοπάδια τους στις πλαγιές του Γράμμου, έβλεπαν τις νύχτες ένα φως μέσα στο δάσος. Αρχικά, πίστεψαν πως είναι λημέρι κακοποιών. Με το φως της ημέρας, κατευθύνθηκαν στο σημείο για να δουν τι συνέβαινε. Όμως λημέρι δεν είδαν.
Το φως ωστόσο, κάθε νύχτα ήταν και πιο λαμπερό. Μία νύχτα, σημάδεψαν με τις γκλίτσες το σημείο και το επόμενο πρωί, ξεκίνησαν να ψάχνουν την πηγή του φωτός μέσα σε μία δασώδη περιοχή. Δεν εντόπισαν αρχικά κάτι, όμως συνέχισαν να βάζουν σημάδι. Κάθε μέρα που περνούσε πλησίαζαν και πιο κοντά.
Σύμφωνα με την παράδοση, ακολουθώντας τα σημάδια σε ένα μικρό ξέφωτο κάτω από ένα μεγάλο κέδρο, κατά άλλους, βελανιδιά, βρήκαν την Αγία εικόνα της Θεοτόκου. Η χαρά τους πλημμύρισε, προσκύνησαν την Θεοτόκο και την μετέφεραν στις καλύβες τους.
Οι ποιμένες σκέφτηκαν να μεταφέρουν την εικόνα, και την φόρτωσαν σε άλογο που πήρε από μόνο του το μονοπάτι για το Πληκάτι. Ένας βοσκός πήγε να ειδοποιήσει το χωριό και οι κάτοικοι μαζί με τους ιερείς με αναμμένες λαμπάδες, βγήκαν στο δάσος, στην άκρη του οικισμού για να καλωσορίσουν τη Παναγιά.
Η εικόνα τοποθετήθηκε στον Ναό του Αγίου Αθανασίου ο οποίος χτίστηκε περί το 890 μ.Χ. και σώζεται μέχρι σήμερα.
Όμως η εικόνα δεν έμεινε για πολύ καιρό στον Άγιο Αθανάσιο. Ο ιερέας παρατήρησε πολλές φορές πως, εκ θαύματος, μετακινούνταν σε διάφορα σημεία της εκκλησίας.
Μια Κυριακή μετά τη Θεία Λειτουργία, η εικόνα σηκώθηκε από το προσκυνητάρι και στάθηκε στον ώμο του ιερέα. Εκείνος στη συνέχεια βγήκε από τον Ναό και έφτασε στο μέσο του χωριού όπου η εικόνα κατέβηκε από τον ώμο του και στάθηκε πάνω σε μία αγριοτριανταφυλλιά, δίπλα στα χαλάσματα μιας παλιάς εκκλησίας.
Στο σημείο κτίστηκε, το 1775, Ναός αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ήταν ρυθμού βασιλικής, σαν κατακόμβη, με σπουδαίες τοιχογραφίες. Όμως, ο Ναός βομβαρδίστηκε κατά τις μάχες του Γράμμου το 1948-1949 και στη θέση του ανεγέρθη στις αρχές της δεκαετίας του 1950 νέος.
Οι κάτοικοι κάθε χρόνο, στην καρδιά του χειμώνα, επιστρέφουν στο χωριό τους και τιμούν την δική τους Παναγιά!
