Στρατόπεδο Βελισσαρίου.. Απολύτως γνώριμη η εξωτερική του εικόνα καθώς από τις δύο πλευρές διέρχονται δύο από τους κεντρικότερους δρόμους του λεκανοπεδίου..
Άγνωστο εκ των έσω για τους περισσότερους.. Το Epiruspost με άνθρωπο που υπηρέτησε στο στρατόπεδο και γνωρίζει κάθε γωνιά του, έκανε ένα μικρό οδοιπορικό..
Μία τεράστια έκταση, δεκάδες τα κτίρια άλλα καλοσυντηρημένα κι άλλα όχι. Ένας χώρος που μπορεί να μετατραπεί σε ζωτικό τμήμα της πόλης..
Το στρατόπεδο έκλεισε στο τέλος Δεκεμβρίου. Έκτοτε δεν υπάρχει ούτε φρουρά και η πρόσβαση είναι ελεύθερη από τις κεντρικές εισόδους.
Η κατάσταση αυτή βέβαια δεν μπορεί να διατηρηθεί ίδια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν αποφάσεις για το στρατόπεδο δεν ληφθούν άμεσα, τότε ο κίνδυνος της λεηλασίας είναι υπαρκτός, κάτι που είχε συμβεί και όχι μόνο μία φορά στο Γιαννιώτικο Σαλόνι.
Ο Δήμος αναμένεται μέσα στον Φεβρουάριο να έχει καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα και στην πρόταση που θα υποβάλλει το Υπουργείο.
Το Υπουργείο από την πλευρά του έχει ζητήσει ολοκληρωμένη πρόταση πολεοδόμησης. Και οι δύο πρέπει να αποφασίσουν πριν το στρατόπεδο μετατραπεί σε ερείπιο..
«Κάθε κτίριο, κάθε γωνιά του χώρου αυτού, είναι φορτισμένη με ιστορίες και στιγμές που σημάδεψαν τις ζωές πολλών νέων. Οι παλιοί κοιτώνες, που φιλοξενούσαν συζητήσεις για ανησυχίες και όνειρα… Η σκοπιά, σύμβολο μοναξιάς και στοχασμού, κρατά ακόμα τις σκέψεις και τις ανησυχίες όσων πέρασαν από εκεί. Σ’ αυτήν τη σιωπή, οι ψίθυροι των παλιών φίλων από την καντίνα αντηχούν ακόμα, φέρνοντας πίσω στιγμές χαλάρωσης και γέλιου. Όμως, οι φιλικές αυτές συναντήσεις έχουν πλέον αντικατασταθεί από τη βουβή αναμονή του μέλλοντος» αναφέρει ο άνθρωπος που γνωρίζει κάθε σπιθαμή του στρατοπέδου και δείχνει τους χώρους του στο Epiruspost.
Κτίρια, πινακίδες, αγάλματα, εκκλησίες..
Χώροι που ήταν γεμάτοι με μηχανήματα και οχήματα.. Γενιές και γενιές πέρασαν από τους χώρους αυτούς.. Ένα κομμάτι από την ιστορία της πόλης που αναζητά το νέο του ρόλο στο μέλλον της…
