Ένα από τα ξακουστά Μαστοροχώρια που άκμασαν τον 18ο και 19ο αιώνα. Το 1854 καταγράφηκε με 384 οικογένειες (στεφάνια) αποτελώντας τον πολυπληθέστερο οικισμό της επαρχίας μετά την Κόνιτσα. Βουρμπιανίτες μαστόροι τεχνίτες της πέτρας, ξυλουργοί, διακοσμητές κ.ά. οργανωμένοι σε μπουλούκια ταξίδεψαν εντός και εκτός Ελλάδας και ξεχώρισαν όπου κι αν εγκαταστάθηκαν δημιουργώντας παροικίες με πλούσια και δυναμική δράση.
Εκτός από την αγάπη τους για τις τέχνες διακρίθηκαν και στα γράμματα. Το 1875 ιδρύθηκε στη Βούρμπιανη ο πρώτος πυρήνας της Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητας, ένα σχολείο που έμελε να γίνει πρότυπο Σχολαρχείο ολόκληρης της επαρχίας Κόνιτσας.
Σήμερα ο επισκέπτης αξίζει να δει το λιθόκτιστο διώροφο ιστορικό Σχολαρχείο της Βούρμπιανης, πνευματικό φάρο της περιοχής από τα μέσα του 19ου αιώνα , το οποίο στα νεώτερα χρόνια και μέχρι το έτος 1986 λειτούργησε ως δημοτικό Σχολείο, γυμνάσιο και οικοτροφείο, τον Ιερό Ναό της Παναγίας με το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 16ου αιώνα (που κατασκευάστηκε από Γοργοποταμίτες ξυλογλύπτες) , αλλά και τις υπόλοιπες εκκλησίες του χωριού. Απαραίτητη είναι μια στάση στην κεντρική πλατεία με τον πλάτανο, η οποία είναι σημείο συνάντησης για τους Βουρμπιανίτες και τους επισκέπτες, καθώς εδώ βρίσκονται τα δυο παραδοσιακά καφενεία και ο ξενώνας του χωριού.
