Η ώρα της αλήθειας για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, το λιμάνι της Ηπείρου δηλαδή έφτασε. Μαζί φτάνει και η ώρα της αλήθειας για την Θεσπρωτική πρωτεύουσα και την τοπική κοινωνία.
Οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια για την χερσαία ζώνη και την διευθέτηση του ζητήματος πριν ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός έμειναν χωρίς αντίκρισμα.
Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε και λύση δεν έχει ακόμη δοθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σημερινός Υπουργός Γιάννης Πλακιωτάκης έδωσε τέσσερις φορές συγκεκριμένες ημερομηνίες χωρίς να τηρήσει ούτε μία από αυτές.
Ο Δήμαρχος Ηγουμενίτσας Γιάννης Λώλος –συνυπεύθυνος και «μοιραίος»- και ο κυβερνητικός βουλευτής Βασίλης Γιόγιακας συμμετείχαν πριν από λίγες ημέρες στη «φιέστα» υπογραφής της σύμβασης αγοραπωλησίας των μετοχών για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του Οργανισμού Λιμένος Ηγουμενίτσας, χωρίς να έχει λυθεί το πρόβλημα της χερσαίας ζώνης αλλά και χωρίς να έχουν στα χέρια τους απτές δεσμεύσεις.
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούν να διαβεβαιώσουν κανέναν αν η σύμβαση προβλέπει συγκεκριμένες υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου για επενδύσεις στην περιοχή που θα πάρει στα χέρια του, δηλαδή, για παράδειγμα, αν είναι από τη σύμβαση υποχρεωμένος να αναβαθμίσει και με ποιο τρόπο τα τουριστικά λιμάνια των Συβότων, της Πλαταριάς και της Σαγιάδας ή να κατασκευάσει τουριστική μαρίνα στην Ηγουμενίτσα ή να λειτουργήσει το Εμπορευματικό Κέντρο της Παραμυθιάς. Αν υπάρχουν τέτοιες υποχρεώσεις, γιατί δεν τις λένε δημόσια;
Το «μεγάλο» τίμημα που προέκυψε από τη διαγωνιστική διαδικασία και για το οποίο πανηγυρίζει ο Βασίλης Γιόγιακας δεν αφορά την τοπική κοινωνία της Ηγουμενίτσας και της Θεσπρωτίας. Αφορά το κράτος και το ΤΑΙΠΕΔ που θα βάλουν στα ταμεία τους ζεστό χρήμα από την Ηγουμενίτσα. Θα μπορούσε δικαίως να πανηγυρίσει αν ο ίδιος μαζί με τον Δήμαρχο είχαν διεκδικήσει και είχαν πετύχει αντισταθμιστικά οφέλη όπως τη χρηματοδότηση έργων στην περιοχή της Ηγουμενίτσας (περιφερειακός δρόμος, προστασία του Δρεπάνου κλπ) ή αν ο Δήμος είχε καταφέρει να λαμβάνει ποσοστό από τα καθαρά κέρδη του παραχωρησιούχου ως ανταποδοτικό τέλος για την επιβάρυνση που δημιουργεί η λειτουργία του Λιμανιού. Τα έχουν πετύχει όλα αυτά; Αν ναι, να το πουν ξεκάθαρα για να πανηγυρίσει μαζί τους και η τοπική κοινωνία.
Οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή για την Ηγουμενίτσα αφορούν στην απευθείας νομιμοποίηση έργων και παράνομων προσχώσεων που υπάρχουν στη ζώνη του ΟΛΗΓ, για τα οποία θα υπήρχαν τεράστιες δυσκολίες αν η νομιμοποίηση γίνονταν με την κανονική διαδικασία.
Η νομιμοποίηση αυτή είναι προϋπόθεση για τον επανακαθορισμό της χερσαίας ζώνης λιμένα, αλλά δεν αποτελεί από μόνη της επανακαθορισμό. Με αυτές τις διατάξεις δεν έφυγαν, δηλαδή, από τη δικαιοδοσία του ΟΛΗΓ τα τμήματα εκείνα της χερσαίας ζώνης που δεν είναι απαραίτητα για λιμενικές δραστηριότητες αλλά απλώς νομιμοποιήθηκαν έργα και προσχώσεις.
Θα πρέπει να ακολουθήσει κοινή υπουργική απόφαση με την οποία θα τροποποιηθεί η σύμβαση παραχώρησης μεταξύ ΟΛΗΓ και Δημοσίου και να φύγουν από την αρμοδιότητα του ΟΛΗΓ οι εκτάσεις που θέλει να πάρει πίσω ο Δήμος Ηγουμενίτσας.
Αλλά και όταν αυτές οι εκτάσεις φύγουν από την αρμοδιότητα του ΟΛΗΓ όπως, με ειλικρίνεια ανέφερε ο υπουργός Ναυτιλίας στη Βουλή, θα παραμείνουν στη δικαιοδοσία του Δημοσίου, δηλαδή του Υπουργείου Οικονομικών, και δεν θα περιέλθουν στο Δήμο Ηγουμενίτσας. Για να έλθουν στον Δήμο Ηγουμενίτσας χρειάζεται άλλη ειδική νομοθετική ρύθμιση, η οποία είναι αμφίβολο αν μπορεί να προχωρήσει με βάση το Σύνταγμα.
Επομένως, αυτές οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου δε λύνουν το θέμα της χερσαίας ζώνης και ούτε αποδίδουν στο Δήμο τις εκτάσεις που διεκδικεί! Ο κυβερνητικός βουλευτής Γιόγιακας μάλλον δεν θέλει να καταλάβει κανείς τι γίνεται και προσπαθεί να τους μπερδέψει όλους, για να «ξεμπερδέψει» μαζί τους εν όψει των εκλογών…
Στην πολυετή παλινωδία «μοιραίος» άνθρωπος θεωρείται ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας Γιάννης Λώλος γιατί αν ανατρέξει κανείς στο παρελθόν με ευκολία διαπιστώνει ότι αυτός ήταν που δέχθηκε, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να καταργηθεί η παλιά απόφαση καθορισμού της χερσαίας ζώνης του ΟΛΗΓ και να δημιουργηθούν όλα αυτά τα προβλήματα, αυτός ήταν που δέχτηκε να περάσουν στη διαχείριση του παραχωρησιούχου τα λιμάνια Συβότων, Σαγιάδας και Πλαταριάς και επιπλέον δεν διεκδίκησε κανένα αντισταθμιστικό.
Οι νομιμοποιήσεις των προσχώσεων, των κατασκευών, η χάραξη του αιγιαλού και όλα τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς να πάρει ο ΟΛΗΓ στα χέρια του ολόκληρη την παραλιακή ζώνη της Θεσπρωτίας. Δεν είπε όταν έπρεπε το μεγάλο ΟΧΙ και δέχτηκε να μπει η Ηγουμενίτσα σε μια περιπέτεια και σε έναν αγώνα ετών, για να πάρει τελικά πίσω, αν τα πάρει, τα αυτονόητα, τους παραλιακούς δηλαδή δρόμους της πόλης, τα παρτέρια, τα γήπεδα του τένις και τις παραλίες του Δρεπάνου και του Μακρυγιαλιού!
